Mr. M. (Michiel) Patijn

Topambtenaar, staatssecretaris en Kamerlid uit een familie met veel public spirit en belangstelling voor Europese samenwerking. Broer van Schelto¹ en zoon van een PvdA-Tweede Kamerlid. Werd na een ambtelijke loopbaan bij BuZa en EZ door Bolkestein² kort voor diens aftreden tot SG van Defensie benoemd. Speelde een belangrijke rol bij de afslanking bij defensie na de val van de Berlijnse Muur. In het eerste kabinet-Kok³ staatssecretaris van Europese Zaken en daarna drie jaar Tweede Kamerlid voor de VVD. Trad in die functies niet erg op de voorgrond; was meer diplomaat dan politicus. In 2001-2005 was hij ambassadeur bij de NAVO in Brussel.

VVD
functie(s) in de periode 1994-2001: staatssecretaris, secretaris-generaal

• - 

  PvdA (Partij van de Arbeid), around 1963 until 1978
• - 

  VVD (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)

• - 

  plaatsvervangend directeur directie bilaterale zaken, ministerie van Economische Zaken, from 1981 until 1985
• - 

  directeur directie bilaterale zaken, ministerie van Economische Zaken, from 1985 until 1 July 1988
• - 

  directeur Europese zaken, ministerie van Economische Zaken, from 1 July 1988 until 1 December 1989
• - 

  secretaris-generaal ministerie van Defensie, from 1 December 1989 until 22 August 1994
• - 

  staatssecretaris van Buitenlandse Zaken (belast met Europese samenwerking), from 22 August 1994 until 3 August 1998
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, from 19 May 1998 until 1 April 2001
• - 

  permanent vertegenwoordiger bij de NAVO (Noord-Atlantische Verdragsorganisatie), from 1 April 2001 until 1 May 2005

• - 

  Was als staatssecretaris belast met 1. aangelegenheden betreffende de samenwerking in en de integratie van Europa; 2. bilaterale en multilaterale (inclusief wereldwijde) aangelegenheden op economisch en sociaal terrein, op cultureel, wetenschappelijk en technologisch terrein; 3. verkeersaangelegenheden; 4. aangelegenheden betreffende het milieu, een en ander voorzover de minister de behandeling daarvan niet aan zichzelf voorbehield.

U ziet een selectie van de loopbaan. In de uitgebreide versie is de gehele loopbaan in te zien.

In de uitgebreide versie is een overzicht van partijpolitieke functies opgenomen.

• - 

  plaatservangend lid Parlementaire Assemblée van de NAVO, from November 1998 until 2001
• - 

  voorzitter algemene commissie voor Europese Zaken (Tweede Kamer der Staten-Generaal), from 22 September 1998 until 1 April 2001

In de uitgebreide versie is een overzicht van de opleiding(en) opgenomen.

• - 

  Hield zich als Tweede Kamerlid vooral bezig met Europese samenwerking en justitie (algemeen justitiebeleid)

• - 

  Had een groot aandeel in de voorbereiding van de Europese top van Amsterdam (juni 1997), die leidde tot het Verdrag van Amsterdam

• - 

  Bracht in 1994 een wet tot stand tot Goedkeuring van het Verdrag van Korfoe over uitbreiding van de EU per 1 januari 1995 met Noorwegen, Oostenrijk, Finland en Zweden. In een referendum wees de Noorse bevolking de toetreding af. (23.867)
• - 

  Bracht in 1997 een wet tot stand tot Goedkeuring van het op 6 november 1992 te Madrid tot stand gekomen Protocol betreffende de toetreding van Griekenland tot het Akkoord van Schengen (23.584)

• - 

  'Overleefde' in november 1997 samen met staatssecretaris Schmitz een motie van afkeuring van de oppositie n.a.v. het onjuist en onvolledig informeren van de Kamer over de monitoring van teruggezonden Iraanse vluchtelingen. Hij was ervan op de hoogte dat die monitoring in december 1996 was stopgezet, maar had dat niet in de openbaarheid gebracht en het slechts in bedekte termen aan ambtenaren van Justitie gemeld.

• - 

  Zijn echtgenote was psychiater

• - 

  Toof Brader en Marja Vuijsje, "Haagse portretten. Tweede-Kamerleden, ministers, staatssecretarissen" (1995, 1999)
• - 

  Ned. Patriciaat, 1964

In de uitgebreide versie zijn, indien bekend, de familierelaties opgenomen.

Speciaal voor de verkiezingen voor de Tweede Kamer zijn de biografieën van alle kansrijke (volgens de peilingen) kandidaten in uitgebreide vorm raadpleegbaar op parlement.com.

Voor de overige ruim 5000 biografieën geldt het volgende:

In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? Laat het ons weten als u daar belangstelling voor heeft.

• 1. 

  Regent moderne stijl van PvdA-huize uit een bestuurdersfamilie. Achtereenvolgens Tweede Kamerlid, Commissaris van de Koningin in Zuid-Holland en burgemeester van Amsterdam. Was als Kamerlid een warm pleitbezorger van Europese samenwerking en ontwierp een regeling voor rechtstreekse verkiezing van het Europees Parlement. Speelde verder een belangrijke rol bij de debatten over de Grondwetsherziening van 1983. Krachtige burgemeester van Amsterdam, die met voortvarendheid de drugsoverlast bestreed. Wist, ondanks zijn 'Haagse' afkomst, populariteit te verwerven onder de Amsterdammers door zijn open en directe wijze van besturen en zijn goede contacten met 'gewone' Amsterdammers. Warme, innemende man, die zich met veel toewijding voor de publieke zaak inzette.
   
• 2. 

  Succesvolle en erudiete VVD-politicus, die zijn partij in 1994 en 1998 naar verkiezingsoverwinningen leidde. Afkomstig uit het bedrijfsleven (Shell) en uit hoofde van zijn functies lange tijd in het buitenland verblijvend. Was staatssecretaris van buitenlandse handel in het eerste kabinet-Lubbers en daarna een vooraanstaand VVD-Kamerlid. Volgde in 1988 Van Eekelen op als minister van Defensie en werd in 1990 politiek leider van de VVD, als tussentijdse opvolger van Voorhoeve. Bleef daarna, net als Romme (KVP) in de jaren vijftig, buiten het kabinet. Wist als geen ander het publieke debat te stimuleren door pittige uitspraken en plaatste het thema 'integratie' blijvend op de politieke agenda. In 1999-2004 Europees Commissaris voor de interne markt. Was daarna bijzonder hoogleraar in Delft en Leiden.
   
• 3. 

  Aan dit eerste 'paarse' kabinet namen PvdA, VVD en D66 deel. Het werd op 22 augustus 1994 gevormd na de Tweede Kamerverkiezingen van 1994. De kleur paars refereerde aan de vermenging van het rood van de PvdA en het blauw van de VVD. PvdA-leider Wim Kok, minister van financiën en vicepremier in het voorgaande kabinet-Lubbers III, werd premier.