Official Journal (PB)

In het Publicatieblad staat alle nieuwe Europese wetgeving. Daarnaast staan er officiële mededelingen en bekendmakingen in. Het Publicatieblad verschijnt iedere werkdag en wordt uitgegeven in alle officiële talen van de Europese Unie. Voor wetgeving geldt dat de uitgave die in het Publicatieblad staat rechtsgeldig is. Met ingang van 1 juli 2013 is de elektronische uitgave van het PB (e-PB) leidend, voordien was alleen de papieren versie rechtsgeldig.

Alle edities en documenten in het Publicatieblad hebben een nummer. Deze nummerreeks staat bekend als het PB-nummer of OJ-nummer, naar de Engelse afkorting van het Official Journal.

Binnen de Europese Unie worden nog een aantal andere nummerseries gebruikt, waaronder wetgevingsnummers en reeksen van individuele instellingen. Die reeksen komen niet met elkaar overeen.

Het Publicatieblad valt uiteen in twee reeksen, de L-serie en de C-serie. Op hun beurt kennen deze series varianten, zoals de CA-serie of de LI-serie.

Per dag kunnen er meerdere nummers van het Publicatieblad verschijnen binnen een zelfde serie.

In de loop van de tijd zijn er ook series opgeheven, zoals de CE-serie, of worden op een andere manier ontsloten, zoals de S-serie.

L-serie

De L-serie is onderverdeeld in een aantal secties. De eerste sectie bevat alle wetgevende handelingen van de Europese Unie zoals richtlijnen¹, verordeningen² en besluiten³ als ook het vaststellen van begrotingen. Deze wetgevende handelingen moeten in het Publicatieblad zijn gepubliceerd voor ze van kracht kunnen worden.

De tweede sectie van de L-serie heet 'niet-wetgevende handelingen'. In verreweg de meeste gevallen bevat deze sectie handelingen met rechtsgevolg, zoals gedelegeerde en uitvoeringshandelingen⁴, internationale overeenkomsten⁵ en besluiten. Toch wordt de serie 'niet-wetgevend' genoemd omdat publicatie in het Publicatieblad voor de wetgevende handelingen in deze sectie géén vereiste is om van kracht te worden. Aanbevelingen⁶ en richtsnoeren⁷ staan ook in deze sectie van de L-serie.

Verbeteringen in de wetteksten, de corrigenda, worden ook in de L-serie gepubliceerd.

De L-serie heeft verder een derde sectie voor besluiten aangaande de Europese Economische Ruimte en een vierde sectie voor besluiten in het kader van het Euratom-verdrag en, vóór 1 december 2009, besluiten op het terrein van het gemeenschappelijk buitenlands- en veiligheidsbeleid en politiële en justitiële samenwerking in strafzaken.

Er bestaat ook een LI-serie waarmee specifieke maatregelen kunnen worden gepubliceerd. In de praktijk gaat het vrijwel altijd om maatregelen en sancties tegen bepaalde landen.

C-serie

De C-serie omvat een breed scala aan verschillende documenten. Het gaat om adviezen⁸ en aanbevelingen⁶ van de Commissie, resoluties⁹ van het EP, verklaringen¹⁰ en mededelingen van de instellingen van de Europese Unie. De C-serie bevat ook 'voorbereidende handelingen', dat wil zeggen voorstellen voor wetgeving¹¹ en stukken over wetgeving die in de maak is.

Gerechtelijke en bestuurlijke procedures zoals onderzoeken naar kartelvorming of zaken voor het Europees Hof worden ook bekendgemaakt in de C-serie van het Publicatieblad.

De CA-serie betreft een annex bij een publicatie in de C-serie. De CA-serie bevat in principe geen belangrijke documenten. Zo stonden er in de CA-publicatiebladen uit 2015 en 2016 alleen nieuw opengestelde vacatures bij de instellingen van de EU, en geen andere documenten.

In onbruik geraakte series

Van 1999 tot 2014 maakte de EU gebruik van de CE-serie, de elektronische versies van documenten als Commissievoorstellen en bijbehorende stukken van de Raad en het EP, alsmede nog een aantal andere soorten stukken van het EP. Met het definitief overgaan naar het elektronische Publicatieblad in 2013 is deze serie langzaam uitgefaseerd.

De A-serie en de P-serie bevatten documenten uit de begintijd van de Europese samenwerking. De A-serie gaat van 1952 tot 1958, vóór oprichting van de E.E.G., en de P-serie gaat van 1958 tot 1967. Daarna is men overgestapt naar de indeling in L- en C-serie.

In de S-serie staan aankondigingen voor aanbestedingen van de EU-instellingen en projecten waar de EU als financier of co-financier nauw bij betrokken is. De S-serie is nu onderdeel van het Tendernet van de Europese Unie waar overheidsopdrachten worden gepubliceerd. Iedere opdracht krijgt een Publicatiebladnummer mee, verder staat de S-serie geheel los van het Publicatieblad.

Het OJ-nummer kent drie veelgebruikte annotaties, waarvan de eerste twee vooral gericht zijn op een uitgave van het Publicatieblad in zijn geheel. De laatste is gericht op specifieke documenten in een uitgave.

Ieder nummer is uniek.

Volledige uitgave

De annotatie voor een volledige uitgave is:

In de praktijk ziet het er dan zo uit, met als voorbeeld de eerste uitgave van het Publicatieblad in 2017 en de eerste uitgave met annex:

PB L 2017 001

PB C 2017 009A

In sommige gevallen wordt het jaar uit het nummer gehaald, en voor het nummer de precieze datum van uitgave van het Publicatieblad erbij gezet. Ook staat het jaartal soms tussen ().

Een variant op deze presentatie is:

Wat er zo uit komt te zien:

L:2017:001

C:2017:009A

Specifiek document

Bij verwijzingen naar een specifiek document in een uitgave van het Publicatieblad worden er in andere databases van de Europese Unie gebruik gemaakt van de volgende annotatie:

Het eerste nummer na het jaar verwijst naar de uitgave, en wordt door het Publicatieblad zelf met drie cijfers weergegeven. Deze lijn wordt niet altijd overgenomen door andere bronnen die ernaar verwijzen. Het tweede nummer betreft het paginanummer waarop de tekst van het specifieke document begint in het Publicatieblad.

In de praktijk ziet dat er zo uit:

OJ C/2011/216/9

OJ C E/2013/033/233 of OJ C E/2013/33/233

Het laatste voorbeeld is het nummer dat verwijst naar een specifiek document - in dit geval het gepubliceerde standpunt van het Europees Parlement over een wetsvoorstel - op pagina 233 van de 33ste uitgave in de C-serie in 2013.

• 1. 

  This legally binding act of the European Union establishes a set of objectives which all member states of the European Union must fulfil. The member states are required to implement directives. The member states are free to choose the manner they see fit to fulfil the required objectives.
   
• 2. 

  This legally binding act of the European Union is directly applicable in all member states of the European Union. The regulation is similar to national legislation in terms of the impact and direct effect it generates. As such the regulation is the most pervasive of all the legal instruments of the EU.
   
• 3. 

  A decision is legally binding act in its entirety. Unless explicitly stated otherwise, a decision is binding for the EU as a whole. Decisions can address specific legal entities, in which case a decision is binding only to them. In its current form the decision was introduced with the Lisbon Treaty that came into force December 2009. It replaces various legal instruments introduced by earlier Treaties.
   
• 4. 

  Many of the legal acts that are adopted in the European Union are of a general nature. The practical details of these legal acts are dealt with through secondary legislation. Secondary legislation cannot exceed the framework established in the general act. However, specific measures can still yield significant effect. The procedure for adopting secondary legislation depends on which of three procedures is used.
   
• 5. 

  International agreements are legally binding agreements between the European Union and third countries or international intergouvernmental organisations.
   
• 6. 

  Recommendations are non-binding acts by which the European Union means to achieve certain ends without imposing a mandatory legal framework. Recommendations may relate to both policies of the EU as well as individual member states.
   
• 7. 

  Guidelines are non-binding acts that set out a framework for future acts in a policy area. These frameworks tend to be broad in scope and stated in general terms, and the 'future acts' often take the form of legally binding instruments. The EU issues guidelines in a limited number of policy areas.
   
• 8. 

  Opinions are non-binding acts by which the European Union conveys an evaluation along with possible actions that can be taken with regard to a certain issue without imposing a mandatory legal framework. Opinions are usually given out to member states or when addressing a very specific situation.
   
• 9. 

  Een resolutie van het Europees Parlement geeft het standpunt van het EP weer over een bepaald onderwerp. De resolutie heeft politieke betekenis, maar met een resolutie wordt er niets besloten.
   
• 10. 

  By means of a declaration the institutions of the European Union relate their point of view on a specific topic. A declaration is not used to initiate legislative processes, nor is it used to publicise concrete programmes. The EU rarely uses declarations.
   
• 11. 

  De Europese Commissie kent nummers toe aan officiële documenten van de Europese Unie. De Commissie maakt onderscheid in een aantal typen documenten door middel van het toekennen van verschillende nummerseries. Het onderscheid is gebaseerd op het soort document en/of de instelling van de Unie van wie het document afkomstig is.