Eurokorps

Deze gezamenlijke defensiemacht van 60.000 militairen is afkomstig uit de legers van België, Duitsland, Frankrijk, Luxemburg en Spanje (de zogenaamde kadernaties). Het Eurokorps functioneert binnen het raamwerk van de Europese Unie¹ en de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie² (NAVO).

Het korps was in 1993 klaar om ingezet te worden. De oorsprong van de defensiemacht ligt in de Frans-Duitse militaire samenwerking waarmee in 1987 een begin werd gemaakt.

Het Eurokorps hoofdkwartier is gevestigd in Straatsburg. Ongeveer 1.000 militairen zijn ook daadwerkelijk in Straatsburg gestationeerd. De overige 59.000 militairen zijn geoormerkte eenheden van de deelnemende landen, die ingezet kunnen worden wanneer daar vraag naar is.

Het korps kan ingezet worden bij humanitaire hulpoperaties na een ramp, voor vredesherstellende operaties binnen het verband van de Verenigde Naties (VN)³ of de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO)⁴, en bij zware gevechten om de verdediging van de NAVO-landen te garanderen.

Het Eurokorps is onafhankelijk van elk ander militair commando. Het korps wordt geleid door de kadernaties in het Gemeenschappelijk Comité. Daarin hebben de politieke directeurs van de ministeries van Buitenlandse Zaken en de Stafchefs van Defensie van de kadernaties zitting. Het Gemeenschappelijke Comité is het hoogste beslissingsorgaan voor het Eurokorps en vergadert regelmatig, minstens eenmaal per jaar. Bovenaan de bevelvoering staat de Luitenant-generaal Peter Devogelaere uit België.

Om samen te kunnen werken met de NAVO heeft het korps eenzelfde structuur en dezelfde procedures. Het korps kan echter ook los van het NAVO-commando opereren.

De leden van het Eurokorps zijn de vijf kadernaties die de structurele verplichting zijn aangegaan militairen te leveren:

• - 

  België
• - 

  Duitsland
• - 

  Frankrijk
• - 

  Luxemburg
• - 

  Spanje

Daarnaast zijn er landen die geen lid zijn, maar die wel beloofd hebben om militairen of secretarieel personeel bij te dragen:

• - 

  Griekenland
• - 

  Italië
• - 

  Oostenrijk
• - 

  Roemenië
• - 

  Turkije

• 1. 

  De Europese Unie (EU) is het belangrijkste samenwerkingsverband in Europa. De deelnemende landen hebben voor deze Unie een aantal organisaties opgericht waaraan zij een deel van hun eigen bevoegdheden hebben overgedragen. Dit zijn onder meer het Europees Parlement, de Europese Commissie, de Raad en het Europese Hof van Justitie.
   
• 2. 

  De Noord-Atlantische Verdrags Organisatie (NAVO) werd in 1949 opgericht met als doel de veiligheid en vrijheid van de aangesloten landen te garanderen en wereldwijd stabiliteit te bevorderen. De organisatie realiseert deze doelstelling door de inzet van politieke en militaire middelen. De NAVO bestaat uit 1 landen uit Europa en Noord-Amerika. Ieder lid van de NAVO draagt bij met mankracht, materieel en andere middelen.
   
• 3. 

  De Verenigde Naties (VN) zijn een mondiale organisatie van overheden, samenwerkend op het gebied van internationaal recht, mondiale veiligheid, behoud van humanitaire rechten, ontwikkeling van de wereldeconomie en het onderzoek naar sociaal-maatschappelijke en culturele ontwikkelingen.
   
• 4. 

  De Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO), of Organisation for Economic Cooperation and Development (OECD), is een intergouvernementele organisatie die zich inzet voor de bevordering van economische ontwikkeling en wereldhandel. Het samenwerkingsverband bestaat uit 38 landen en biedt een platform om sociaal en economisch beleid te bestuderen en te coördineren. De aangesloten landen proberen een gezamenlijk beleid to voeren om zo duurzame economische groei te stimuleren, werkgelegenheid te bevorderen, financiële stabiliteit te waarborgen en economische ontwikkelingen in andere landen te ondersteunen.