Hans van Baalen, VVD: ENERGIE! - Main contents
Campagnevoeren is de kern van de politiek! Het betekent de kiezer overtuigen op basis van argumenten en presentatie. Vertrouwen winnen. Het is de politiek van alledag, maar dan in een snelkookpan. Dat betekent heldere keuzes maken. Wat doe ik wel? Wat doe ik niet? Welke onderwerpen breng ik offensief en welke alleen defensief. Campagnes zijn uitputtingsslagen, maar die kosten niet alleen heel veel energie, maar die geven heel veel energie.
Van Amsterdam naar Curaçao, via Miami, Houston naar Vancouver en via Amsterdam naar Straatsburg. Alles in een week. In Curaçao ging ik eind april met collega-kandidaat Laetitia Smits van Oyen op campagne want de West mag ook stemmen op 4 juni. Geef tegelijkertijd aan dat de band van Curaçao met de Europese Unie i via Nederland loopt en dat men die band of moet koesteren, incl. streng financieel en justitieel toezicht, of moet verwerpen en dan dus moet kiezen voor de onafhankelijkheid. Op 15 mei moet die keuze worden gemaakt. Een tussenweg is er niet. Helderheid blijkt op Curaçao gewaardeerd te worden.
Ik kom niet om te beledigen, zoals de PVV, die de opgestoken middelvinger presenteert, maar als Nederlands Kamerlid die met zijn collega’s uit De West als volwassenen onder elkaar komt debatteren. Tevens bezoek ik de Koninklijke Marine, die de veiligheid in het Caribisch Gebied garandeert.
In Vancouver bezoek ik het congres van de Canadese liberalen onder de nieuwe leiding van Michael Ignatieff. Michael ken ik van seminars in Oxford in 1999 en intensief contact als Kamerlid over Afghanistan, waar de Canadezen ook militair actief zijn. Tevens leid ik als inkomend voorzitter het Uitvoerend Comité van de Liberale Internationale, de wereldfederatie van liberale en democratische politieke partijen, zoals de VVD en de Amerikaanse Democrats. Ik maak ook gebruik van de mogelijkheid om met mijn collega Margaret de Vos van Steenwijk onze campagneboodschap in de Nederlandse gemeenschap in Canada uit te dragen. Vele van de Nederlanders in Canada hebben zich geregistreerd en mogen stemmen in de Europese verkiezingen.
Lees onderweg in de economy class heel veel documentatie over Europa en de autobiografie van Gerrit Zalm i, de Romantische boekhouder. Gerrit is eerlijk en direct. Hij is een bestuurder die ik voor 200% vertrouw en gewoon een leuke man. Ben overigens overvallen door de aanslag op de Koningin in Apeldoorn en de vele doden en gewonden. Mijn vrouw Ineke is directeur van het Fonds Slachtofferhulp. Vrijwilligers bieden zonder enig eigenbelang alle persoonlijke hulp die nodig is. Op Schiphol overleg ik met mijn medewerker Stephan Stegweg en reis door naar Straatsburg, waar ik de volgende morgen om 07.00 uur in Goede Morgen Nederland in debat ga met Sophie in het Veld van D66. Zij woont al meer dan 15 jaar in Brussel en dat leidt ertoe dat zij zich niet kan voorstellen dat er ook nog mensen kritiek hebben op “Brussel”. Europa als ruimteschip zonder burgers. Terug naar Nederland voor een bevrijdingdagdebat in Den Haag en een fantastisch bezoek aan de werkstad Rotterdam, mijn geboortestad. Caroline van Doorn en Simone Wolthuis hebben weer eens laten zien dat de Rotterdamse VVD van aanpakken weet. Beloof in september mijn Nederlandse EP-collega’s in Rotterdam uit te nodigen om met het gemeentebestuur, de haven en het bedrijfsleven te kijken wat er de komende 5 jaar op Europees gebied voor Rotterdam moet worden gedaan. Wat goed is voor Rotterdam is goed voor Nederland. Geef in de media aan dat de PVV duikt en debatten ontloopt. Wat een grove minachting voor de kiezer!
Pauw & Witteman is het eerste grote live lijsttrekkersdebat op TV. Zal voor de kijkers wel als een kruiwagen met kikkers zijn overgekomen. Vrijdag 8 mei veel interviews en een mislukte poging om naar een regionaal lijsttrekkersdebat in Assen te komen. Een verkeersongeluk maakt het onmogelijk om op tijd in Assen te arriveren. In Assen gaat de mare dat ik gewond zou zijn geraakt. Collega-lijsttrekkers bellen mij bezorgd op. Waardeer dat zeer, maar met mij is alles OK. Gelukkig zijn Jan Mulder i en Betty de Boer i bereid mij daar te vervangen. Dat doen zij op een voortreffelijke wijze. Eet eindelijk, bij toeval, weer eens thuis met mijn vrouw Ineke en mijn zoon Robert van bijna drie. Zij krijgen sinds mijn campagne om het lijsttrekkerschap structureel te weinig aandacht. Eenmaal in het EP zal ik een straffe agenda voeren om mijn gezin, dat mij het meest dierbaar is, niet te kort te doen en mijn kiezers optimaal te vertegenwoordigen.
Zaterdag op 9 mei, de Dag van Europa, een overvolle en enthousiaste VVD-bijeenkomst in Brussel. Toine Manders i heeft vele bussen met VVD’ers naar Brussel weten te krijgen. Is een warm bad. Ik heb veel respect voor ons “kanon” Toine uit Brabant. Hierna een lijsttrekkersdebat van het Algemeen Dagblad in het Europees Parlement. Neelie Kroes i opent. Wat een grande dame, wat een energie! Jules Maaten i, de huidige delegatieleider van de VVD in Brussel begeleidt mij de hele dag. Jules is een goede vriend uit de Liberale Internationale toen wij beiden de tas van Frits Bolkestein mochten dragen.
Zondag 10 mei leg ik, als voorzitter van de Vaste Tweede Kamercommissie voor Defensie, een krans voor de gevallen in de Slag om de Residentie in mei 1940. Ook mijn oud-fractievoorzitter en persoonlijke vriend Jozias van Aartsen i legt als burgemeester van Den Haag een krans. Hij is een scherp denker, een warme persoonlijkheid en een toegankelijke burgemeester. Ik ben trots op hem. Openbaar bestuur als passie! Bij herdenkingen als deze ben ik steeds weer geroerd over de moed die militairen kunnen opbrengen in tijden van grote nood. Maandag 11 mei veel campagne-overleg, bezoek aan de Libelle-zomerweek in Almere met Mark Rutte i, Justitie-debat in de Oude Zaal van de Tweede-Kamer en een lijsttrekkersdebat bij het Rotterdamsche Studenten Corps. Dat laatste is een echte thuiswedstrijd. Wim van de Camp i van het CDA i vertrouwt mij toe: “Hier kom ik niet meer aan te pas, wanneer kan ik naar huis?”
Tweede-Kamerlid en lijsttrekker van de VVD bij de Europese Verkiezingen