Maandag 22 juni 2009 - Main contents

Vandaag op pad geweest met een melkveehouder voor een dubbelinterview dat de EO maakt.

Hij heeft koeien die het hele jaar op stal staan. Hij is er zelf van overtuigd dat ze gelukkig zijn...

We moeten ons realiseren dat voor de melkproductie en -consumptie miljoenen kalfjes geboren moeten worden, die vervolgens onmiddellijk bij hun moeder worden weggehaald. Dat de stiertjes in eenlingboxen (vroeger heetten dat gewoon nog kisten, maar de sector en de overheid wil net doen alsof eenlingboxen iets heeeel anders zijn) hun eerste weken moeten slijten en geen moedermelk krijgen maar kunstmelk. Vaak worden kalveren expres ziek gemaakt (bloedarmoede) door ze kunstmelk met een extreem laag ijzergehalte te geven zodat het vlees blank wordt.

Melkveehouders gaan in de regel veel fatsoenlijker om met hun dieren dan kippen- en varkenshouders. Maar je ziet dat steeds meer melkveehouders hun koeien niet meer in de wei houden en megastallen bouwen.

Generaties lang is er bij ons allemaal ingepompt dat het gebruik van zuivelproducten en must zou zijn. Je lijf zou schreeuwen om zuivel, je zou er minstens 3 glazen per dag van nodig hebben, het zou een witte motor zijn en wat dies meer zij.

Nooit hebben de campagnes ons verteld dat we de enige soort op aarde zijn die na de zuigelingenperiode moedermelk blijft drinken en dan ook nog van een andere soort. Nooit is ons in campagnes verteld dat 80% van de wereldbevolking lactose-intolerant is na de zuigelingenleeftijd en dat we dus tegen beter weten in de bevolking van China en Afrika aan zuivelconsumptie proberen te helpen die ronduit schadelijk voor ze is.

Iets anders, kun je je nog herinneren dat onze Kroonprins in New York opriep om minder vlees te eten en dat de slagers riepen dat dat niet waar was en dat ik hem woorden in de mond gelegd zou hebben?

Welnu, inmiddels lijkt de vleesbranche zich te realiseren dat de ontkenningsfase wel weer lang genoeg geduurd heeft, en dat het wel gewoon zo gegaan zal zijn als ik eerder in m’n weblog schreef. Ik was er tenslotte bij, zij niet.

Caroline van der Plas van Meat & Meal kan de Kroonprins wel villen om zijn oproep, lees maar.

Aantal reacties gehad op m’n weblog van vrijdag, waarin mensen zich zorgen maken of ik wel aandacht zou moeten besteden aan president Obama die op TV een mug dood sloeg. Ik kan je vertellen dat ik allerminst beoogde van die mug een olifant te maken, maar dat kleine dieren evenzeer onze aandacht verdienen als grote dieren. Ik vond het dus de moeite waard om aandacht te besteden aan de reactie van dierenrechtenorganisatie Peta op de publieke discussie die in de VS ontstond naar aanleiding van het voorval. Ook voor dieren geld, wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd.

We corrigeren allemaal een kind dat de vleugels of pootjes van een mug uittrekt. Ook als dat gedrag voortkomt uit nieuwsgierigheid en niet uit kwaadwillendheid. En we kennen allemaal van héél dichtbij mensen die vliegen doodslaan, zonder dat hun omgeving ze daarom veroordeelt.

Ook mensen die dieren beschermen kennen inconsequenties maar dat rechtvaardigt op geen enkele wijze de veroordeling door mensen die hun inconsequente gedrag willen aangrijpen om hun eigen consequent foute gedrag te rechtvaardigen.

Morgen zal ik me opnieuw druk maken om kleine diertjes. Bijen sterven door het gebruik van in gif gedrenkt zaaigoed dat de planten ook giftig maakt voor ze. En voor ons…

Tot morgen!