Hans van Baalen: Weggaan om terug te komen - Main contents
Na de Europese verkiezingen op 4 juni is het werk in verhoogd tempo doorgegaan. Overdracht van het voorzitterschap van de Vaste Tweede Kamercommissie voor Defensie. Ik zal deze commissie het meest missen vanwege de directe band met onze soldaten. Afscheid van de Kamer en een mooie speech van voorzitter Gerdi Verbeet.
Zij memoreert mijn rol bij het uitzenden van militairen en mijn advies om de instemming van de Kamer met een regeringsbesluit tot uitzending in de Grondwet vast te leggen. Tevens geeft onze Voorzitter aan dat mijn rapport "Op tijd is te laat", waarbij ik de Kamer aanraadde bovenop de Europese politieke ontwikkelingen te zitten, niet alleen door de Kamer is overgenomen, maar dat de aanbevelingen inmiddels worden uitgevoerd. Lang applaus door de collega's. Het emotioneert mij meer dank ik had gedacht. Het waren tien prachtige jaren en het was een grote eer Kamerlid te zijn. Ik zal na mijn tour of duty in Europa weer naar het Binnenhof terugkeren, want daar klopt het hart van de democratie.Eet in Brussel met minster Camiel Eurlings bij de Nederlandse ambassadeur bij de EU, Tom de Bruijn. Het is goed de juiste tips te ontvangen want Camiel was eerst Kamerlid, toen Europarlementariër en keerde daarna weer terug in Den Haag. Intussen veel contact met de Belgische oud-premier Guy Verhofstadt, die mijn steun vraagt bij zijn ambitie om voorzitter van de Europese liberale ALDE-fractie te worden. We maken een aantal afspraken omdat ik voor mijn steun wel iets terugvraag voor mijn VVD-collega's Jeanine Hennis-Plasschaert, Toine Manders en mijzelf. Niets voor niets. Verhofstadt begrijpt dat. Hij is een politicus van hoog niveau. Ondanks het feit, dat we verschillend kijken naar de toekomst van de EU kunnen de federalist Guy Verhofstadt en ik als eurorealist het goed vinden. Het is so wie so gemakkelijk om mijn plaats in de Europese liberale rijen in te nemen. Ik ben sinds 1993 voor de VVD lid van de Partijraad van de Europse Liberalen en Democraten (ELDR) en heb de VVD in twee Europese programmacommissies vertegenwoordigd en ik heb de ELDR-commissie voor het programma 2004 - 2009 voorgezeten. Ik was voor Deloitte van 1988 tot en met 1998 public affairs consultant in Brussel en Den Haag. Ook helpt het dat ik vanaf oktober aanstaande president van de Liberale Internationale wordt. In Bristol vergader ik met mijn collega-delegatieleiders over het fractievoorzitterschap, de verdeling van woordvoerderschappen in commissies en delegaties. Ongeveer 85 liberale EP-leden moeten tevreden worden gesteld. Lange dagen en korte nachten. Mijn voorganger Jules Maaten en ik werken nauw samen. Onderwijl heb ik mijn kernteam Brussel/Straatsburg rond. Stephan Stegweg, mijn persoonlijk medewerker in de Tweede Kamer, en Alexander Kolks, persoonlijk medewerker van collega Atzo Nicolaï, gaan met mij mee. Atzo Nicolaï steunt zijn medewerker Alexander zeer om de stap te maken. Dat vind ik nu eens goed werkgeverschap en echte collegialiteit. Ik krijg een bureau in de Tweede-Kamerfractie van de VVD om mijn contacten met beide Kamers in de Staten-Generaal en de partij te onderhouden en ik zal wekelijks met partijvoorzitter Ivo Opstelten, voorzitter van de de VVD-senaatsfractie Uri Rosenthal en politiek leider Mark Rutte over de politieke actualiteit vergaderen. Tevens blijf ik met mijn vrouw Ineke en mijn zoon Robert aan het mooie Sweelinckplein in Den Haag wonen. Een politicus zonder achterban is een ambtenaar. De band met Nederland staat voor mij als Europarlementariër voorop. Ik sta in de maanden juni en juli (14 juli is de installatie in het Europees Parlement in Straatsburg) letterlijk en figuurlijk met één been in Den Haag en met één been in Brussel/Straatsburg. Dat wil ik de komende jaren zo houden. Ik ga naar Europa voor de Nederlandse kiezer.