Rotterdam: ‘hoofdstad’ van Europa

Source: F.C.G.M. (Frans) Timmermans i, published on Monday, October 20 2008.

De Duitse historicus Karl Schloegel neemt ons in zijn boek Marjampole mee op een tocht langs het nieuwe Europa dat volgens hem spontaan ontstaat. Hij ziet dat Europa met name in de steden groeien als hij reist van Rotterdam naar Moskou en van Mallorca naar Kiev. Ik wil hier bij hoge uitzondering een tekst in het Engels invoegen, en wel een vertaling van wat Schloegel schrijft over Rotterdam:

Rotterdam, Europort, the mouth of Europe. Europe has its conceited capitals and its genuine ones. The staging of power takes place in the former, along with the rituals of self-promotion. It is there that you find the backdrop of the press conference, where the powerful make their statements. There are no press releases coming out of real capital cities. These cities thrive on everyday business, not the pomp and circumstance of state. Rotterdam is a European capital vital to all, but hardly ever noticed. At Rotterdam, Europe turns to face the oceans and the world. Here, in the delta of the Scheldt, the Meuse, and the Rhine, western Europe's largest river flows into the sea. Via this delta, the world makes contact with Europe. All of Europe's main arteries lead to Rotterdam, and from Rotterdam, to all of Europe, above all back up the Rhine: the Ruhr Region, Cologne, Frankfurt, Strasbourg, Basel, Lyon, Marseille, Barcelona, and Milan. Rotterdam is the terminus of the “Blue Banana”, that high-energy, high-performance zone that has become one of Europe's main axes. The best way to get to know this European capital is to take a boat tour around the harbour and to glide between the towering stacks of thousands and thousands of containers, those cities constantly on the move, rising up one moment, carried away the next, and sent somewhere else. They still have names that speak of old, colonial Europe, of Batavia, Sumatra, and other far-off regions. Anybody who wants to know what comes together here need only look at the lettering on the containers, at the flags on the ships and the tankers, and note the names of the shipping companies and hauliers. Rotterdam is the city of the great Erasmus, but above all the place where, day by day, hour by hour, Europe is imagined and made. If all the activity in Rotterdam were to stop and the mouth and estuary of Europe closed for only a moment, the entire continent would go into convulsions, the motorways would grind to a halt, the stock exchange displays would go haywire. Rotterdam sets the pace in Europe. It is in Rotterdam that every parcel begins its journey to Europe. Europe hangs on Rotterdam, where this movement begins. And Rotterdam is a new city. This city, together with its docks and quays, once completely reduced to rubble by German air raids, is one huge new edifice, like Europe after 1945.

Ik las deze passage enkele weken geleden en moest er weer aan denken toen bekend werd dat de Rotterdamse gemeenteraad Ahmed Aboutaleb heeft voorgedragen als nieuwe burgemeester van deze voor Europa zo wezenlijke stad. Ook met deze voordracht laat Rotterdam zien een moderne, inspirerende stad te zijn. Zeker, Ahmed is een degelijke, doortastende en inspirerende bestuurder, dus waar hebben we het over? Nou, hij is toch de eerste burgemeester van een Europese ‘hoofdstad’ wiens wieg in Noord-Afrika stond. Import uit Amsterdam en Den Haag bovendien. Wat een blijk van zelfbewustzijn en zelfvertrouwen om zo’n keuze aan te durven!

De boze reactie van Ronald Sörensen is ergens heel on-Rotterdams. Hij zegt in eerste instantie dat hij zo’n vreemdeling niet lust. Als hij ziet dat dit standpunt niet aanslaat, maakt hij van Ahmed een carrièrejager. Dus verwijt hem dat hij te goed integreert. Het is niet goed of het deugt niet. Maar laat ik even stilstaan bij de eerste reactie. In Rotterdam woont, op de keper beschouwd, alleen maar import. Vroeger uit Brabant, Limburg en Drenthe, nu uit Turkije, Marokko en Kaapverdië. Trouwens, met een naam als Sörensen mag ik aannemen dat de voorouders van onze Ronald ook niet met de Batavieren in een holle boomstam de Waal zijn af komen drijven. Rotterdammers worden in Rotterdam gemaakt, of zij er nu geboren zijn of later zijn komen wonen. De affectie die Nebahat Albayrak van haar stadgenoten geniet, is hiervan het beste bewijs. Wedden dat Ahmed in no time Rotterdammer is?

Meer informatie

Wilt u reageren op dit weblog? Ga naar www.EuropahoortbijNederland.nl