AOW - Main contents

In 2028 word ik 67. Dat betekent dat ik dan AOW zal krijgen. Ik vind het ook eerlijk gezegd niet meer dan logisch dat ik twee jaar langer doorwerk als ik nog gezond ben. Ik ben laat begonnen met werken, en heb eerst kunnen profiteren van de investeringen van de overheid in mijn onderwijs; middelbare school, universitaire studie en daarna nog een promotie onderzoek. Ik heb geen fysiek zware beroepen gehad. Mijn levensverwachting is veel en veel langer dan in de tijd dat de AOW door Drees en Suurhoff werd ingevoerd.

Solidair

Het kabinetsbesluit over de AOW sluit naadloos aan bij de sociaal-democratische traditie waarin van de overheid verwacht mag worden voor haar burgers te zorgen, maar ook van burgers verwacht mag worden naar vermogen bij te dragen in eigen onderhoud. Waar dat niet lukt moeten we solidair met elkaar zijn. Dat is precies wat het kabinetsbesluit doet. Daarom moet er alles aan gedaan worden te voorkomen dat mensen door zwaar werk overbelast raken. Als dat toch niet lukt kunnen mensen op kosten van de werkgever met 65 jaar stoppen met werken. Bovendien lopen, anders dan bij het FNV-voorstel, de uitkeringen dan door waardoor mensen bijvoorbeeld niet hun huis hoeven op te eten. Er komt bovendien meer keuzevrijheid over de leeftijd waarop je AOW krijgt. Dat sluit goed aan bij de moderne verzorgingsstaat waarin ‘one size fits all’ niet meer passen. Overigens heb ik een dergelijke constructie al vier jaar geleden voorgesteld als Kamerlid; dat kon toen rekenen op een ruime Kamermeerderheid en steun van de vakbonden.

Het kabinetsbesluit betekent voor de zorg een uitdaging en een kans. Een uitdaging om er voor te zorgen dat fysiek zware handelingen beperkt worden een gekeken wordt hoe taken verlicht kunnen worden. Het Zorg Innovatie Platform kan daarbij een belangrijke rol spelen. En een kans omdat het kabinetsbesluit kan bijdragen de enorme arbeidstekorten in de toekomst te beperken. Als ouderen in de zorg gemiddeld twee jaar later uittreden dan levert dat omgerekend 50.000 arbeidsplaatsen op.

Met een perspectief van 470.000 mensen die we in 2028 in de zorg tekort zullen hebben is dat geen luxe maar bittere noodzaak.