Oud-minister Chris van Veen op 9 november overleden

In Wassenaar is op 9 november jl. oud-minister Chris van Veen overleden. Hij was namens de CHU¹ in het kabinet-Biesheuvel² minister van Onderwijs en Wetenschappen. Nadien speelde hij als voorzitter van werkgeversorganisatie VNO een belangrijke rol op sociaal-economisch gebied. In het najaar van 1982 had hij een belangrijk aandeel in het met de vakbonden bereikte 'Akkoord van Wassenaar³' over het inleveren van loon in ruil voor arbeidstijdverkorting.

Van Veen begon zijn loopbaan als gemeenteambtenaar op Goeree-Overflakkee. Later werd hij werkzaam in het Zuid-Hollandse Rijswijk (waar Henk Beernink⁴ gemeentesecretaris was) en vervolgens was hij gemeentesecretaris van Hoogeveen en van Groningen. In 1967 werd hij onder Beernink staatssecretaris van Binnenlandse Zaken in het kabinet-De Jong⁵. Van Veen speelde toen een belangrijke rol bij de spreiding van overheidsdiensten en bij het overleg met de ambtenarenbonden.

Als minister van Onderwijs was hij mikpunt van studenten en docenten vanwege door hem voorgestelde bezuinigingen. Tijdens een protestmanifestatie in Utrecht verdedigde hij in het najaar van 1971 onverstoorbaar zijn beleid. Als minister bracht hij onder meer een School- en Cursusgeldwet tot stand en de wet waardoor de Hogeschool in Rotterdam werd omgevormd tot Erasmus Universiteit.

bronnen: Trouw, NRC Handelsblad, biografisch archief PDC

• 1. 

  De CHU was een christendemocratische politieke partij, die vooral aanhang had onder Nederlands-Hervormden. De CHU kende een los partijverband en daarom was er sprake van een unie. De CHU ontstond in 1908 door samengaan van de Christelijk-Historische Partij en de Friese Bond van christelijk-historischen. In 1980 fuseerde de CHU met ARP en KVP tot het CDA.
   
• 2. 

  Dit kabinet kwam tot stand na de Tweede Kamerverkiezingen van 1971. De partijen die het voorgaande kabinet-De Jong hadden gevormd (KVP, CHU, ARP en VVD) verloren bij deze verkiezingen hun meerderheid. Met nieuwkomer DS'70 als vijfde regeringspartij kon het beleid van het vorige kabinet echter voortgezet worden. Minister-president Barend Biesheuvel was afkomstig uit de ARP.
   
• 3. 

  Op 24 november 1982 sloten de destijds in de Stichting van de Arbeid vertegenwoordigde werkgevers- en werknemerscentrales een belangrijk sociaal akkoord, het Akkoord van Wassenaar. De essentie van het Akkoord van Wassenaar was dat de werknemersorganisaties zich bereid toonden tot loonmatiging, in ruil voor arbeidstijdverkorting.
   
• 4. 

  CHU-voorman na het vertrek van Tilanus in 1963. Combineerde lange tijd het Tweede Kamerlidmaatschap met de functie van gemeentesecretaris van Rijswijk (Z.H.). Zag in 1967 zijn loopbaan bekroond met het ministerschap van Binnenlandse Zaken in het kabinet-De Jong. Was kort na zijn aantreden als minister verantwoordelijk voor de vervanging van burgemeester Van Hall van Amsterdam. Liet veel werkzaamheden over aan zijn staatssecretaris en partijgenoot Van Veen. Stond bekend als conservatief 'law and order'-politicus en als schaker en sigarenroker. Maakte op het eerste gezicht een wat stugge, gesloten indruk. Betrouwbare, hardwerkende en relativerende politicus met zakelijke nuchterheid, die zijn achterban goed kende.
   
• 5. 

  Het kabinet-De Jong regeerde aan het einde van de roerige jaren zestig. Er was tijdens deze kabinetsperiode veel onrust in de maatschappij onder meer als gevolg van de democratiseringsgolf bij universiteiten en hogescholen. Ook vrouwen, dienstplichtigen en werknemers vroegen om hervormingen en in 1970 was er een groot loonconflict met de vakbeweging.