Koffie, tosti's en andere drugs - Main contents

Om half zeven ging de wekker, douchen, pak en colbertje aan, naar de trein, alle kranten kopen, trein uit, tram in, tram uit, koffie en een tosti kopen bij kekke coffeecorner en daarna kauwend en koffielurkend de Tweede Kamer binnen. Het is weer dinsdag, het is weer een Kamerdag; het reces is ten einde.

Geen vakantie

Hoewel de eerste twee weken van het reces bol stonden met kerst- en nieuwjaarsfeesten en een bezoekje aan Londen, begon vorige week het werk al. De parlementaire onderzoekscommissie onderwijsvernieuwingen, waar ik in zit, gebruikte de vorige week om een deel van het eindrapport te schrijven. Dat nadert nu zijn afronding. Ook vorige week veel tijd besteed aan het voorbereiden van debatten.

Drugs

De komende anderhalve week staan voor mij in het teken van drugs. Ik heb voor de kerst een groot debat aangevraagd hierover. In de Kamer wordt er de laatste tijd veelal hapsnap op allerlei incidenten gereageerd rond drugs. "Verbiedt de paddo's!! "Er zit véél te veel THC in Nederwiet! Verbieden!!!" Elke mediahype leidt tot hyperventilerende politici. Terwijl juist drugsbeleid een evenwichtige benadering eist. Niet elke drug is het zelfde. Wat ik ook hoop is dat we een beetje nuchter blijven. Nu is het vaak zo dat als je vindt dat er een praktisch drugsbeleid gevoerd moet worden (gericht op gezondheidsschade te beperkten) dat je het verwijt naar je hoofd krijgt dat je de excessen niet zou zien. Mooi voorbeeld is de discussie die ik afgelopen zondag daarover had in het tv-programma Buitenhof. Daar zat CDA-kamerlid Joldersma en de heer Czyzewski van de GGZ-Rotterdam. Terwijl ik herhaaldelijk zei dat mensen die aan drugs dreigen onderdoor te gaan, op tijd geholpen moeten worden, schetsen zij voortdurend het beeld dat 'er geen oog is voor de mensen die drugs niet aankunnen'. Beiden leken te denken dat als je voor verdere regulering van drugs bent, je geen oog hebt voor de uitwassen van drugsgebruik. Juist als je drugs volledig wilt verbieden krijg je ongelukken. Je weet dan niet hoe het geproduceerd wordt, wie het koopt en je kan nauwelijks gerichte voorlichting geven over het gebruik. Ik vind dus dat we moeten ophouden met het 'oogluikend toestaan' (gedogen) van drugs, maar dat we heldere regels moeten maken voor producte, handel en consumptie. Dat is een stuk minder vrijblijvend dan het simpelweg verbieden van drugs. Enfin, kijk het item in Buitenhof hier.