Waar gááááán we in het nieuwe jaar naar toe!? (I've got life!) - Main contents
Mijn eerste associatie bij 'Oud & Nieuw' is niet de oliebol, niet het vuurwerk of de champagne. Het is cabaretier Wim Kan. Hij hield bijna elk jaar een oudejaarsconference. De goede man overleed al in 1983. Ik was toen nog maar tien jaar oud, en ik heb dus maar een paar conferences bewust meegemaakt, maar bij ons thuis hadden we langspeelplaten met daarop oudejaarsconferences van eind jaren zestig en begin jaren zeventig. Die luisterde ik vaak. Het was een goede les recente geschiedenis, want er zaten veel politieke en maatschappelijke grappen in.
Veel daarvan kon ik niet meteen plaatsen, maar ik ging de beschimpte politici of oorlogen dan opzoeken of navragen. Aan het einde waren altijd dezelfde liedjes, zoals 'veilig over de drempel' en de meezinger 'Waar gááán we in het nieuwe jaar naar toe?'.
Waar komen we vandaan?
2007 is voor mij vooral het jaar waarin mijn vader overleed. Dat heeft het sterk gekleurd. Los van het verdriet, heeft het ook diepgang gegeven. Het is dus waar wat ze zeggen: je staat bij zo'n overlijden ook stil bij je eigen sterfelijkheid. Ik ben me andere doelen gaan stellen.
2007 was sowieso een 'ander' jaar. Een groot gedeelte van mijn tijd in de Kamer is gaan zitten in de parlementaire onderzoekscommissie onderwijsvernieuwingen. In plaats van al mijn maandagen en vrijdagen vol te stouwen met tientallen korte gesprekjes en werkbezoekjes, heb ik ze gebruikt voor urenlange verhoren met mensen uit het onderwijs en uitgebreide werkbezoeken aan scholen. Dat voelde als een weldadige afwisseling. Ook verdieping dus.
Mijn persoonlijke hoogtepunt was het uitkomen van mijn boekje over Europa. In 'Voortrekkers en Baanbrekers' ging ik in op het referendum van 2005 (dat er kwam door de wet waar ik mede-indiener van was), over de toekomst van Europa en andere politieke kwesties. Tussen alle Haagsche beslommeringen en kortademigheid door, is het fantastisch om iets van een wat grotere spanningsboog af te krijgen. Opnieuw: verdieping. Daarnaast heb ik er erg leuke reacties op gekregen.
Waar gaan we naar toe?
Als ik denk aan goede voornemens voor 2008, dan denk ik vooral aan het doorzetten van de verdieping van 2007. Voor 2007 had ik ook de ambitie om wat meer te gaan sporten. Dat is er niet genoeg van gekomen. Na een paar keer fanatiek in de sportschool te hebben rondgehangen, is het daarna ingekakt. Het ansicht van mijn hoofd op het lichaam van Brad Pitt is dus, helaas, (nog) geen waarheid geworden. Dat voornemen neem ik derhalve ook maar mee naar 2008.
Politiek gezien was 2007 een jaar wat regelmatig stomvervelend kon zijn. Wéér een rel met Wilders, en wéér een opstootje rond Rita Verdonk. Dat vond ik wel het dieptepunt. Ik hoop dat de politiek/journalistiek volgend jaar zich wat minder laat afleiden en op de kast jagen door hun wild geruis. Ik hoop op een wat vrijzinniger jaar. Minder bekrompen en angstig, meer 'open-mind', nieuwsgierig en optimistisch!
Ik eindig deze blog met een filmpje van een fantastisch lied (vertaling van "I've got life!") uit de musical Hair, die ik dit jaar een aantal maal zag. Dat lied zegt het helemaal!
Ik wens u allen een offensief, vrijzinnig 2008 toe!
p.s. Koefnoen heeft de oudejaarsconferences van Wim Kan, Toon Hermans, Seth Gaaikema, Freek de Jonge en Youp van 't Hek ooit erg goed nagedaan: bekijk het youtube-filmpje