Bespiegelingen aan 't eind van herfstreces - Main contents

Sorry, sorry. De afgelopen weken heb ik mijn blog niet goed onderhouden. Het was druk, ja. Maar waarmee eigenlijk? Het was de afgelopen weken drukbezaaid met velerlei spoeddebatten, waarvan ik de oorzaak, het onderwerp en gevolg bijna alweer vergeten ben. Much ado about nothing, zoals Shakespeare het ooit mooi samenvatte. Over Shakespeare gesproken. Dat wat me wél van de afgelopen weken is bijgebleven zijn een paar mooie voorstellingen en films die ik in het weekend zag. Zo zie je maar: scheppingskracht draagt verder spoeddebat.

De Nederlandse identiteit

Terwijl in Den Haag door Rita Verdonk 'Trots op Nederland' werd opgericht, en de gehele Nederlandse journalistiek + enkele politici over prinses Maxima heen vielen rond de 'Nederlandse identiteit' ontstond er in de bioscoop een ware Nederlandse filmhit. Twee weken geleden zag ik samen met een vriend de film 'Alles is Liefde'. Erg leuk. En zo Nederlands als het maar zijn kan. Want zeg nou zelf: in welk land gaan we zo egalitair om met het koningshuis, shoppen we zo tussen subculturen, is het hart zo op de tong, wordt er Sinterklaas gevierd, mogen homo's trouwen en is er zo'n filmgenieke stad als Amsterdam? Deze typisch Nederlandse film heeft deze hele opsomming in zich. Tuschinki, de grote bioscoop in het centrum van Amsterdam, zat afgeladen vol. Op zoek naar de Nederlandse identiteit? Ga dáár eens kijken!

Over een ander aspect van de Nederlandse identiteit heb ik deze week trouwens een column geschreven op Geenstijl. Die kan je HIER lezen.

Debatten en initiatieven

Naast de vele kleine maar tijdrovende dingen heb ik deze weken ook wat grotere debatten gedaan. Zoals over natuurbeleid, over de begroting Economische Zaken (ondermeer over toerisme en de winkeltijdenwet) en debatten over de Europese top en de woningmarkt. Ook debatteerde ik een paar weken geleden met Naomi Klein. Deze Canadese schrijfster is bekend van het boek ´No Logo´ waarin ze de voorvechtster is van de anti-globaliseringsbeweging. In haar nieuwste boek ´The Shock Doctrine´ stelt ze dat het kapitalisme misbruik maakt van oorlogen en natuurrampen om hun visie op te leggen. Het was een aardig debat met haar. Hoewel ze wel een aantal goede punten opbracht over doorgeschoten kapitalisme, vond ik dat ze te veel doorschoot naar de andere kant en veel te positief was over de rol van vakbonden. Ook die leggen soms op een zeer bedenkelijke wijze hun visie op aan de maatschappij, zo stelde ik.

Daarnaast heb ik het initiatief genomen om een groot debat te houden over de toekomst van het Nederlandse drugsbeleid. De huidige regering wil namelijk paddo´s gaan verbieden, en negeert daarbij de oproep van wetenschappers om dat juist niet te doen, omdat de situatie daardoor onoverzichtelijk en mogelijk gevaarlijker wordt.

Deze weken ben ik ook zeer vol met de parlementaire onderzoekscommissie onderwijsvernieuwingen. Elke maandag en vrijdag horen we wetenschappers, onderwijzers, ouders, leerlingen, schoolmanagers, politici en ambtenaren om te zien hoe de onderwijsvernieuwingen van de afgelopen 15 jaar zijn verlopen. Te weten de basisvorming, het studiehuis, de Tweede Fase en het VMBO. En wat moet er met het zogenaamde ´Nieuwe Leren´ gebeuren? Deze week is het herfstreces geweest voor de Kamerleden, maar de commissie is ook tijdens deze week bezig geweest. En komende weken zullen we ook de avonden erbij pakken. Zware weken, maar het is erg interessant. Fantastisch om je in zo´n onderwerp te kunnen storten en met iedereen te kunnen spreken!

Romeo en Julia en HAIR!!!

Nog meer kunst de afgelopen weken. Samen met een oude vriendin waarmee ik vroeger acteerde ben ik voor het eerst naar ballet geweest. Naar Romeo en Julia van het Nationaal Ballet. De choreografie was van Rudi van Danzig. Met hem hadden wij beiden ooit een toneelproductie bij toneelgroep ´de Appel´ gedaan. Stomtoevallig kwamen we hem bij het fietsenrek bij het Amsterdams muziektheater tegen. Hij was een stuk ouder geworden. Hij had kanker gehad en was moe, zei hij. Hij was niettemin zeer vrolijk en haastte zich naar de artiesteningang om nog de laatste voorbereidingen te treffen voor de premiere. De voorstelling was erg indrukwekkend. Een enorme mensenmassa stond op het podium en 50 man orkest in de orkestbak. Prachtige muziek en indrukwekkende dans. Normaal hou ik niet zo van ballet, maar dit was wel overweldigend.

Vorige week zaterdag naar de premiere van de musical HAIR geweest. Deze musical stamt uit de jaren zestig, als hippie-icoon. Hoewel het verhaaltje wat dunnig is, wordt dat goedgemaakt door de fantastische nummers. Wie kent niet ´Aquarius´, ´Let the Sunshine in´ en ´Hair´? De acteurs, zangers en dansers maakten er echt een feest van. Voor de rest in zo´n premierefeest altijd iets aparts. Je struikelt over hele en semi bekende mensen. Ah, daar staat Albert Verlinde!

En verder..

Vrijdag en zaterdag eindelijk wel tijd gevonden om even weg te gaan. Samen met mijn moeder (plus rolstoel) naar Maastricht gegaan. Rondgereden door mijn oude studentenstad. In de Onze Lieve Vrouwenbasiliek hebben we een kaarsje voor mijn vader opgestoken. Hoewel wij protestant zijn is dit wel een navolgenswaardig ritueel van de Rooms-Katholieken. ´s Avonds heerlijk gegeten en opnieuw naar ´Alles is Liefde´ geweest. Ook deze zaal zat tot aan de nok vol. In een restaurant kwam ik een huisgenoot tegen, met wie ik 14 jaar geleden op de Statensingel in Maastricht heb gewoond. Hij heeft inmiddels twee kinderen en woont nog steeds in Maastricht. Groot gelijk heeft hij. Als ik niet in Amsterdam zou wonen, zou ik als second/best Maastricht kiezen.