Zwarte maandag - Main contents

Totale chaos in en om het Bella Center! Twee Kamerleden, een europarlementariër, een paar wethouders en een aantal van mijn medewerkers, ze stonden met duizenden vanaf de vroege ochtend urenlang te wachten voor ze het conferentieterrein konden betreden. Typerend voor het verdere verloop van de dag.

Wat een zwarte dag. Ontzettend teleurstellend om de ‘COP 15’ zo te beginnen. De discussies in de plenaire zaal werden de hele dag gesaboteerd door een handjevol notoire dwarsliggers uit de G77, de groep van ontwikkelingslanden. Aan inhoudelijke discussies over CO2-reducties, geldstroom naar de ontwikkelingslanden of het tegengaan van ontbossing zijn we niet eens toegekomen. Slechts beroepsonderhandelaars die sikkeneurig protesteerden tegen vergadertijden, onderhandelingslijstjes, zaaltjes en tafelschikkingen. We zijn geen steek opgeschoten. En daar baal ik ontzettend van.

Ik verbaas me erover dat de actie van de ontwikkelingslanden alom geprezen wordt door actievoerders, NGO’s en commentatoren. De Derde Wereld laat de spierballen rollen! In de zaal werp ik eens een blik op de landen die deze ‘heldenrol’ op zich genomen hebben. Saoedi-Arabië, pal achter ons, en Soedan - twee landen die altijd al zand in de machine gooien. Venezuela, Bolivia en Peru, delegaties die nooit veel interesse in het klimaatakkoord hebben getoond. Oh, oh wat voelen ze zich gepasseerd door het verderfelijke westen! Ik erger me aan die zelfverkozen underdog-rol, waarvoor ze nog applaus krijgen ook.

Het is vooral kwalijk voor die landen van de G77 waar écht de nood aan de man is door de global warming. Zij zijn immers het meest gebaat bij een krachtig Kopenhagenakkoord, met harde reductiecijfers en een solide financiële basis. Wat hebben die landen aan een halfzacht aftreksel van Kyoto?

In het hotel verwerken we de teleurstelling als we ineens verrast worden door een goed voorteken. Een cordon kleerkasten met oortjes treedt het restaurant binnen. De goed geföhnde man in hun midden komt ons bekend voor. Het is Arnold Schwarzenegger, de gouverneur van California, die zeer vooruitstrevend is in zijn milieubeleid. The governator is in Kopenhagen! Ik schud hem even de hand en krijg een thumbs up. Ik laat me weer motiveren door zijn gouden motto: I’ll be back! Met die spirit zal ik morgen met frisse moed weer de ring van het Bella Center betreden.