Praten over opwarming in sneeuwrijk Kopenhagen - Main contents
Op de website De Dagelijkse Standaard doet Richard de Mos verslag van zijn belevenissen op de klimaattop in Kopenhagen.
Deze column is opgedragen aan Hans Halkema; overleden 11-12-2009
Toen ik gisterenmorgen aankwam in Denemarken was het begonnen te sneeuwen.
Terwijl Nederland inmiddels in de greep van de winter is en de eerste rondjes op natuurijs worden gereden, is nu ook Denemarken door Koning Winter veroverd.
En toch was ik onderweg om de VN-conferentie over ‘Global Warming’ bij te wonen; een gekke gedachte.
Eenmaal aangekomen bij het ‘Bella Center’, de plaats waar de conferentie wordt gehouden ontdekte ik totale chaos en anarchie. Demonstranten, veelal milieuactivisten, waren bezig met een veldslag in vergelijking waarmee de gemiddelde voetbalrel niks leek te zijn. Politiebusjes scheurden af en aan. Niemand mocht naar binnen, ook niet mensen die daarvoor wel de benodigde passen hadden. Het enige wat mij te doen stond was wachten. Na een dik uur in een stilstaande auto te hebben gezeten, kwam er beweging in de zaak. Uiteindelijk mochten we naar binnen. Binnen was de situatie overigens niet veel beter; de capaciteit van het ‘Bella Center’ was lang niet voldoende om alle mensen die uitgenodigd waren binnen te laten. Lange rijen en chagrijnige gezichten waren het gevolg. En deze organisatie moet de wereld redden? Ze kunnen niet eens fatsoenlijk een conferentie organiseren!
Eenmaal bij de stand van de Hollandse delegatie aangekomen, volgde een briefing met milieuminister Cramer. Waar de minister jongstleden donderdag in de Kamer nog zo zeker was van het op handen zijnde succes in Kopenhagen, stonden de gezichten nu bedrukt; een akkoord was verder dan ooit!
De minister stelde dat China en de VS, zo’n beetje de belangrijkste deelnemers aan de conferentie, ‘hun kruit droog houden’. Ook over de rol van Canada, Rusland en de Oekraine was de bewindsvrouw niet te spreken. Verder willen de ontwikkelingslanden vasthouden aan het Kyoto-protocol, wat slechts door eenderde van de wereld is ondertekend. Wat Kyoto de wereld trouwens heeft opgeleverd mag Joost weten. Er is volgens de Deense econoom Bjorn Lomborg door de Kyoto-deelnemers €150 miljard per jaar besteed, zonder dat er enig effect is geweest op de temperatuur en het klimaat. Toch moet de klimaattrein door!
Echter die trein blijkt door zoveel wantrouwen onder elkaar bij de deelnemers van Kopenhagen voortijdig te ontsporen. Goed nieuws voor de belastingbetaler zou dat zijn, want die kunnen de rekening van al die klimaatdromen betalen.
Na de briefing met de minister volgde een ontmoeting met diverse NGO’s. Het Wereld Natuur Fonds, Greenpeace, tal van belangenbehartigers voor ontwikkelingslanden en zelfs de vrouwenbeweging. Ze waren er allemaal bij om mee te eten uit de ruif van het klimaatbeleid. Want zoals u waarschijnlijk wel zult weten valt tegenwoordig alles onder de klimaatparaplu. Problematiek rondom migratie, adaptatie en gendergelijkheid; alles door computeraannames waarbij we vijftig tot honderd jaar vooruit kijken alsof er niets aan de hand is en waarbij we vaststellen dat de aarde opwarmt en dat wij mensen daarvan de schuld zijn.
We kunnen niet eens het weer voor volgende week goed inschatten, maar alles moet wijken voor IPCC-computermodellen.
Ruimte voor klimaatkritische stands? Nee, die was er niet! Voor bangmakerij en ontwikkelingssamenwerkingsstands was natuurlijk wel alle ruimte. De ijsbeer liep er weer radeloos bij, alsof het voor die populatie vijf voor twaalf is. Dit terwijl onderzoek uitwijst dat er de afgelopen vijftig jaar nog nooit zoveel ijsberen zijn geweest als nu. De overstromingen in Bangladesh zijn allemaal het gevolg van het veronderstelde klimaatprobleem. Heeft er wel eens iemand gehoord van het feit dat dit land in een Delta-gebied ligt en bovendien ook nog te maken heeft met moessons?
Vandaag weer een dag; kijken of ik hier en daar nog een kritische noot kan plaatsen.