Zaterdag 17 oktober 2009 - Main contents
De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) haalt haar neus op voor dierenwelzijn, zo bleek deze week tijdens een conferentie over gemeentelijk dierenwelzijnsbeleid. Droevig.
Op dit moment is de gemeentelijke verplichting om zwervend aangetroffen dieren twee weken op te vangen de enige houvast voor hulp aan deze dieren. Iedereen die weleens een kijkje heeft genomen in een asiel weet hoezeer dit "gevonden voorwerpenbeleid" tekort schiet, en vaak niet eens wordt uitgevoerd. Het kan de VNG weinig schelen dat zelfs deze minimale verplichtingen ten aanzien van dierenwelzijn door gemeenten nauwelijks worden nagekomen.
Ik heb vragen gesteld over de ontluisterende opstelling van de VNG (klik hier). Wat mij betreft is minister Verburg van harte uitgenodigd om de problematiek rond zwerfdieren en dierennoodhulp zelf op te pakken -dit is toch de minister die iedere gelegenheid aangrijpt om te zeggen dat zij 'inzet op dierenwelzijn'? Maar omdat we haar inmiddels wat langer kennen vandaag, en ook precies weten wat haar woorden over dierenwelzijn waard zijn, werk ik intussen gewoon door aan een eigen initiatiefnota waarin we met tal van voorstellen zullen komen om noodhulp aan dieren beter te regelen in Nederland. Om meteen de bron van veel dierenleed aan te pakken en een stevige rem te zetten op impulsaankopen van dieren!
Gisteravond, op Wereldvoedseldag, de Europese prèmiere bijgewoond van 'Killing Fields - the battle to feed factory farms'. Een korte maar indringende film, vertoond door Milieudefensie, over de effecten van de toenemende sojateelt in Zuid-Amerika, voor de Europese veevoerindustrie. Mensen worden verdreven van hun eigen land en blootgesteld aan giftige bestrijdingsmiddelen, plattelandsgemeenschappen worden weggevaagd, unieke en onvervangbare natuur wordt voorgoed vernietigd, grond- en oppervlaktewater raakt ernstig vervuild. Om nog maar te zwijgen van verergering van het klimaatprobleem door de ontbossing en het omploegen van de natuurlijke bodem ten behoeve van de immense sojavelden.
De film is overigens tot stand gekomen met financiële steun van de Europese Unie. Wrang dat voor projecten die willen aanzetten tot bewustzijn en veranderingen ten gunste van dier, natuur, mens en milieu het moeten doen met een paar Europese grijpstuivers en verspreiding van de boodschap via internet en mond-tot-mond communicatie, terwijl voor de stimulering van bijvoorbeeld kipconsumptie met Europese steun massamedia kunnen worden ingeschakeld.
Doekje voor het bloeden heet dat, Brussel!