Woensdag 15 juli 2009 - Main contents
Fotoverslagje van m'n klimaatreis naar Washington!
Gesprekken met de Amerikaanse klimaatonderhandelaars. Zij onderkenden de grote rol die de veehouderij speelt bij de opwarming van de aarde, maar zien in hun land weinigpolitieke bereidheid om deze industrie aan te pakken. Een mestvergister hier en daar, dat is het wel... deprimerend!
Lange rij wachtenden in een van de Senaatsgebouwen. Burgers, bedrijven en maatschappelijke organisaties hopen in een speciale hoorzitting over de nieuwe klimaatwet hun zegje te kunnen doen
Klimaatactivisten in afwachting van de hoorzitting. Hun boodschap is duidelijk: de Amerikaanse klimaatinspanningen moeten harder, better, faster and stronger. Mooi!
Gesprek met Congressman Chris van Hollen in het Capitool over de kansen en bedreigingen rond de nieuwe klimaatwet, die nog door de Senaat moet
Democraat Chris Van Hollen heeft Nederlandse voorouders en hoewel hij zelf geen Nederlands spreekt, wilde hij graag tijd vrij maken om onze delegatie te woord te staan. Verontrustend om te merken dat het verzet tegen klimaatmaatregelen zelfs binnen Obama's eigen Democratische Partij erg groot is. De Democraten uit de staten waarin landbouw en kolen belangrijk zijn, gaan niet (zomaar) mee. Of ze krijgen hun zin in het verzwakken van de wet, zoals Collin Peterson, voorzitter van de landbouwcommissie.
Het optrekje van de Obama's
Bezoekje aan de boerenmarkt om de hoek
Met prachtige tafels vol 'organic' groente en fruit
En buffelvlees van -naar eigen zeggen- 'diervriendelijk' gehouden en geslachte dieren.
We hebben een flink aantal NGO's gevraagd wat zij vinden van de huidige klimaatwet van de regering-Obama. Greenpeace en Friends of the Earth waren helaas niet aanwezig; zij wijzen de wet af als te zwak om de opwarming van de aarde daadwerkelijk te kunnen aanpakken. En daar hebben ze natuurlijk gelijk in.
De Humane Society of the United States (www.hsus.org) voert campagne om duidelijk te maken dat de belangrijkste wapens tegen klimaatverandering gewoon in je keukenla liggen: mes en vork. De omslag naar een plantaardiger dieet draagt enorm bij aan de klimaatdoelstellingen, en kost niets! Michael Greger, met wie ik hier op de foto sta, liet in het gesprek dan ook weten teleurgesteld te zijn dat de desastreuze invloed van de veehouderij op het klimaat niet terug te vinden is in de Climate Bill. En dat terwijl de kosten van klimaatbeheersing met 50-70% kunnen worden teruggebracht als we allemaal gezond en vleesarm gaan eten...
De Nederlandse ambassadeur in Amerika: Renée Jones-Bos. Met haar hond, obviously ;-)
Te gast bij de ambassadeur voerden we gesprekken met de president en de oud-president van het World Resources Institute, de belangrijkste Amerikaanse denktank op het gebied van natuur en milieu. De zittende president, Jonathan Lash, toonde warme belangstelling voor de Partij voor de Dieren. Zijn eigen dochter is een gepassioneerde dierenrechtenactiviste, vertelde hij me, die niets liever wilde dan haar leven volledig in het teken stellen van de strijd voor de rechten van het dier. De relatie tussen het degraderen van dieren tot vlees- en zuivelmachines en de verwoesting van onze eigen leefomgeving was hem dan ook genoegzaam bekend...
En nog een Partij voor de Dieren-fan: Senator Mary Landrieu. Landrieu heeft eerder het initiatief genomen om het slachten van paarden te verbieden. Met succes: Amerika heeft inmiddels geen paardenslachters meer. De meeste Amerikanen vinden het eten van paardenvlees verwerpelijk; het wordt in de VS niet verkocht. Wel bestaat er een bloeiende handel in slachtpaarden met landen als Mexico.
Mary Landrieu vindt dat onbestaanbaar; als je zelf, als natie, paarden niet rucksichtloss wilt slachten, maar hen aan het einde van hun leven een humane dood gunt (door ze indien nodig te laten inslapen door een dierenarts); waarom zou je dan toestaan dat je eigen paarden in het buitenland alsnog belanden in lugubere slachthuizen waar ze worden verwerkt tot biefstuk en rookvlees dat je zelf niet eens zou willen eten? Senator Landrieu laat het er niet bij zitten en heeft een nieuwe initiatiefwet ingediend die een einde moet maken aan de transporten en de handel in slachtpaarden.
Uiteraard wilde ze van alles weten over het werk van de Partij voor de Dieren -en wat we voor de paarden doen. Welnu, de minister aansporen om eindelijk eens met minimumnormen te komen voor paardenwelzijn!
Conclusie van 't werkbezoek: iedereen weet wat er eigenlijk moet gebeuren, maar de politieke realiteit is weerbarstig en daarom blijven de beste oplossingen voor het klimaatprobleem onbesproken. Dat is bij ons niet veel anders. Europa mag zich dan op de borst kloppen over de ambitieuzere klimaatdoelen die zij zichzelf stelt, ook in Europa heeft de industrie een hele grote vinger in de pap en wordt de veehouderij angstvallig gespaard. Ook hier gaan heilige huisjes echt niet zomaar omver. Mooie vuurproef voor de Europese lidstaten: de voorzet die Zweden nu heeft gegeven voor klimaatvriendelijke voedingsrichtlijnen. Durft Europa de boodschap te verkondigen dat we écht minder vlees moeten eten met z'n allen? We gaan het zien.... op naar Kopenhagen!