2009 - week 51

Source: K.G. (Kathleen) Ferrier i, published on Tuesday, January 12 2010.

Maandag 14 december

Vandaag maak ik voor het eerst de vergadering van het curatorium van het Afrika Studiecentrum, ASC, mee. Vanaf morgen, 15 december, ben ik door het College van Bestuur van de Universiteit van Leiden officieel benoemd als voorzitter van het Curatorium van dit interuniversitaire studiecentrum. Vandaag zit Elizabeth Schmitz nog voor en kan ik zien hoe zij het doet. Het curatorium bestaat uit zéér deskundige en ervaren mensen als Hans Opschoor en Trix Ambags. Een spannende en mooie uitdaging voor mij, dit voorzitterschap!

Dinsdag 15 december

Langdurige stemmingen vandaag. We stemmen over alle amendementen die bij de begrotingsbehandelingen van afgelopen weken zijn ingediend. Bij Buitenlandse Zaken zijn dat onzinnige amendementen Boekestijn -die alleen door VVD, PVV en Verdonk gesteund worden- een mede door mij ondertekend amendement van de ChristenUnie, voor basisonderwijs in Bangladesh, en een amendement Ferrier om de korting op UNAIDS gedeeltelijk op te heffen. Hoewel de minister alle amendementen ontraden heeft halen die van CU en van mij het. Het gaat hier om belangrijke signalen vanuit de Kamer naar de regering: korten moet, er is in 2010 600 mln minder voor ontwikkelingssamenwerking, maar effectieve inzet op onderwijs en op de strijd tegen HIV/AIDS moet zoveel mogelijk ontzien worden. Ik ben verrast dat zelfs de PVV en Verdonk voor mijn amendement stemmen. Als ik later aan de woordvoerder van de PVV, Raymond de Roon, vraag waarom, ze zijn toch zo mordicus tegen ontwikkelingssamenwerking?, zegt hij dat ook zij HIV/AIDS een verschrikkelijke ziekte vinden. Bovendien: “…als jij ermee komt zal het wel goed zijn…” Ik besluit dit maar als een compliment op te vatten. Nihat Eski wordt weer beëdigd als Kamerlid. Hij volgt Ruud van Heugten op, die gedeputeerde wordt in Brabant. Nu zijn er weer twee moslims in onze fractie, een goede zaak.

Woensdag 16 december

Begin januari reist een Kamerdelegatie af naar het Grote Merengebied, Congo en Rwanda. Het is een grote delegatie, acht Kamerleden, beveiliging en griffier. Voor het eerst maak ik mee dat ik als enige vrouw in een dergelijke delegatie zit! Een groot deel van de middag worden we gebriefed, door ambtenaren en deskundigen uit het maatschappelijk middenveld. Het wordt een heftige reis, dat is duidelijk. ’s Avonds hebben we het Kerstdiner. De Oude Zaal ziet er prachtig uit, mooi versierde tafels. Traditiegetrouw verzorg ik de opening. Het wordt een feestelijk en gezellig diner, met muziek, zang en optredens. Ondertussen krijg ik voortdurend sms-jes van mensen die naar het Groot Dictee der Nederlandse Taal kijken dat nu wordt uitgezonden. Dat is echt een heel erg goed bekeken programma, constateer ik.

Donderdag 17 december

Laatste dag voor het reces. Normaal ga ik op een dergelijke dag in de auto naar Den Haag, maar het weer laat het niet toe. Ik ga dus maar met de trein en ben niet eens zo heel erg veel te laat. Een lange dag met veel gesprekken en vergaderingen. Heel bijzonder is de actie van de Stichting World Peace is Possible. Uitgangspunt van de actie is dat als je werkelijk ergens in gelooft, dat mogelijk wordt. Zo ook wereldvrede. De Stichting geeft ieder Kamerlid een mok waarop het logo, dat gemaakt is door Dick Bruna. Ik neem officieel de bekers voor de CDA fractie in ontvangst en zeg uit de grond van mijn hart dat ik het een geweldig initiatief vind. Uiteindelijk valt het mee met het aantal plenaire debatten en gaan we al vroeg stemmen. Om half tien zijn we klaar, zo vroeg!, dat heb ik in al de jaren dat ik Kamerlid ben nog niet meegemaakt! Heerlijk: ik kan nog makkelijk naar huis! Ik prop al mijn papieren, alleen al voor de Grote Merenreis zijn dat vele stapels, in mijn tassen en begeef me glibberend en glijdend naar het station. Daar wacht mij een grote teleurstelling: Amersfoort zit door de weersomstandigheden helemaal dicht. Ik bel Rein en Adrie Willems, die in het centrum van Den Haag wonen. Rein is senator voor het CDA en ik ken de familie goed omdat we samen in Brazilië zaten in de jaren negentig en daar in São Paulo betrokken waren bij dezelfde organisatie voor maatschappelijk werk. Ik kan bij hen overnachten en wordt er zeer warm onthaald.

Vrijdag 18 december

Na een gezellig ontbijt in Kerstsferen, zet Rein mij af bij de Kamer waar ik kerstkaarten schrijf en een interview geef aan de Spaanstalige afdeling van de Wereldomroep naar aanleiding van uitspraken van Hugo Chávez, president van Venezuela, die in Kopenhagen gezegd heeft dat de VS de Nederlandse Antillen met medeweten van Nederland tot de tanden toe aan het bewapenen zijn voor een aanval op Venezuela. Mijn reactie is dat dit niet meer is dan de zoveelste uitspraak is in een lange rij en dat het er bij Chávez om gaat wat hij doet en niet wat hij zegt. Hij zegt namelijk erg veel waar hij niets mee doet, bagatelliseren dus! Ik heb Dennis Petri uitgenodigd voor de lunch. Ik ken hem via de Interamerican Development Bank (IDB)en deze Nederlandse bright young man is inmiddels afgestudeerd in Parijs. We bespreken de ontwikkelingen van de IDB. We vinden allebei dat er nog veel werk verzet moet worden om Latijns-Amerika de plek te geven in Europa en Nederland die het continent verdient. Dan ga ik naar een ontvangst in de residentie van de Noord Amerikaanse Ambassadeur. Zij heeft samen met Etnische Zakenvrouwen Nederland and The Other Network (samenwerkingsverband van zwarte ondernemers) een high tea georganiseerd naar aanleiding van het bezoek van Hope Masters, directeur van de Sullivan Foundation die zich inzet voor particulier initiatief, onder andere in ontwikkelingslanden. Het is een interessante bijeenkomst, goed om te netwerken. Dan door naar de uitreiking van de prijs “Migranten en Ontwikkeling”. Traditiegetrouw vindt die plaats op, of rond, de internationale migrantendag, 18 december. Ondanks het koude weer zijn er veel mensen, dit onderwerp leeft! Ik zie weer veel oude bekenden en met de aanwezige juryleden delen we de prijzen uit. Hoofdprijs is voor een Servische organisatie om drugsproblematiek in Servië aan te pakken naar Nederlands model. Tweede prijs gaat naar een Moluks initiatief, om boeren te leren energie op te wekken met biogas (koeiemest). De jongerenprijs gaat naar een multiculturele jongerengroep die structureel internet contact wil opbouwen met kansloze jongeren in Medellín, Colombia, goed doordacht project. Een stimuleringsprijs voor jongeren die oorspronkelijk uit Irak afkomstig zijn en die zich in willen zetten voor kinderen in Irak, die gehandicapt zijn geraakt door de oorlog.

Zaterdag 19 december

Teleurstellende berichten uit Kopenhagen. Ik denk niet dat de top mislukt is, maar dat niet datgene bereikt is wat men gewild had, omdat de wereldverhoudingen veranderd zijn. Het zijn niet meer de VS en Europa die het voor het zeggen hebben. Dat vergt een andere aanpak en dat heeft helaas nog niet iedereen door. Als vice-voorzitter van de Raad van Bestuur van de NCRV, zijn Tjeerd en ik uitgenodigd voor het optreden van Stef Bos in de Schouwburg in Apeldoorn: “In een ander licht”. In opdracht van de NCRV heeft Stef Bos 12 Bijbelse figuren beschreven en bezongen. Een schitterende show, met mooie decors, waarin hij samen zingt met onder andere Frank Boeijen en Fernando Lameirinhas. Echt een avond genieten en de CD is een aanrader voor iedereen die van mooie teksten en muziek houdt. Op dinsdagavond, 22 december, zendt de NCRV TV, op Nederlands 2, een deel van het concert uit.

Read more ...