Alleen gaan of meelopen? - Main contents

"Papa, waar moet je voor kiezen? Alleen je eigen weg gaan of meelopen met de rest?"

Mijn dochter Sophie van tien is op een leeftijd, waarop ze nog onvoorwaardelijk vertrouwt op de adviezen van haar vader. Haar vraag gaat over de sociale verhoudingen op het schoolplein. Klasgenoot Joep(gefingeerde naam), een wat bijzondere jongen, wordt regelmatig gepest en buitengesloten door de anderen. Sophie vindt dat zeer onrechtvaardig en wil voor hem opkomen. Tegelijkertijd beseft ze ook dat dit consequenties heeft voor haar eigen positie in de groep. Het dilemma van Sophie is heel herkenbaar, ook voor haar vader.

Staan we in de politiek ook niet regelmatig voor de vraag of we moeten meebewegen met de heersende opinies? Vervang de klasgenoot Joep voor allochtonen, moslims of Marokkanen en we zitten midden in het actuele integratiedebat. Op het schoolplein van onze samenleving is op dit moment alles in beweging; de klimaatverandering, een toenemende culturele verscheidenheid en een grote economische crisis. Dat maakt de mensen onzeker. Men zoekt naar schuldigen voor hun gevoel van onbehagen en men is ontvankelijk voor makkelijke antwoorden.

Net als op het schoolplein van Sophie is het maar de vraag wat je er als politicus mee opschiet als je meeloopt met de groep en meedeint op de huidige golven van populisme. Van een partij als het CDA mag meer verwacht worden.

Hoe betrouwbaar ben je nog als politieke partij als je de politieke standpunten steeds aanpast aan de laatste opiniepeilingen.

Bovendien, wie de standpunten van Wilders overneemt krijgt daarmee nog niet automatisch ook de stemmen. Het origineel verkoopt altijd beter dan een kopie.

Tenslotte, wie zich voortdurend aanpast aan de opinies uit zijn omgeving, de waan van de dag volgt en standpunten van anderen kopieert, verliest niet alleen stemmers maar vooral zichzelf en zijn/haar geloofwaardigheid.

Daarom Sophie, blijf opkomen voor klasgenoten die buitengesloten of gepest worden! Wat je daarmee wellicht op de korte termijn verliest aan populariteit in de groep, weegt niet op tegen hetgeen je op lange termijn behoud, namelijk je eigen persoonlijkheid en identiteit.