Flexibele Zorg

Source: F. (Fatma) Koşer Kaya i, published on Tuesday, February 16 2010, column.

Flexibele Zorg

De toegankelijkheid van de zorg vormt een heikel punt. Zo was het Academisch Ziekenhuis Maastricht onlangs nog in het nieuws, omdat het hooggespecialiseerde hulp zou weigeren aan patiënten die niet in de buurt wonen. Ook is er een toename te zien in het aantal privéklinieken waar mensen terecht kunnen voor kleine operaties. Dat maakt de wachtlijsten in ziekenhuizen korter, maar doet ook de vraag rijzen of wel iedereen toegang heeft tot deze klinieken. De bereikbaarheid van de zorg is zeker niet optimaal en moet dus een constante zorg van de politiek zijn.

Zeker in de huidige veranderende maatschappij, waarin steeds meer ouders allebei werken, is het van groot belang dat de zorg flexibeler wordt. De arbeidsparticipatie neemt toe; ook steeds meer vrouwen hebben een baan. Ik vind dit een goede ontwikkeling die door de overheid moet worden gestimuleerd. Steeds meer mensen ontwikkelen zich en dat is goed voor de economie. Echter, dit veranderende leefklimaat maakt dat de samenleving zich ook moet aanpassen. Op verschillende gebieden.

In een aantal sectoren zien we die aanpassing al. Neem de kinderopvang. Ouders hebben de mogelijkheid te onderhandelen met een instelling over de openingstijden en op die manier sluit de opvang van het kind beter aan bij de werkdagen van de ouders. De kinderopvang speelt dus in op de veranderende leefpatronen. Daardoor wordt er beter tegemoet gekomen aan de wensen van de ouders.

De introductie van koopzondagen is een ander voorbeeld. Het besluit om winkels langer en ook op zondag te openen is een logisch gevolg van de veranderende arbeidsmarkt. Mensen hebben vrijwel alleen in de weekenden tijd om te winkelen, en ondernemers proberen in die behoefte te voorzien.

In de zorg zien we daarentegen veel minder aanpassing aan de veranderende maatschappij. Terwijl het juist daar van groot belang is. Immers, wanneer mensen noodgedwongen een beroep moeten doen op zorg, dient dit goed bereikbaar te zijn. Dit geldt in het bijzonder voor de huisarts. Hij geeft de eerste zorg en is tevens de toegangspoort naar specialistische zorg. Bovendien betekent de huisarts voor veel mensen een persoonlijke en betrouwbare hulp.

Al jaren maak ik mij hard voor gevarieerdere openingstijden van huisartsen. Nu voldoen de meeste huisartsen niet aan die behoefte. Ook ’s avonds en in het weekend moeten mensen bij hun huisarts terecht kunnen. Dat blijkt mede uit een onderzoek van de Nederlandse Patiënten Consumenten Federatie (NPCF) en de Zorgbelangenorganisaties. Bijna tweederde van de respondenten vindt dat de openingstijden van de huisartsen niet toereikend zijn. Verder ondervindt bijna de helft problemen bij het telefonisch bereiken van de huisarts.

Dat flexibelere aanbod moet daarentegen wel gestimuleerd worden. Het moet immers ook voor de huisarts aantrekkelijk zijn van de gangbare tijden af te wijken. Die zou bijvoorbeeld voor een consult in de avond een hoger tarief mogen rekenen. Nu komen mensen vaak terecht bij de huisartsenpost, die uitsluitend voor spoedeisende hulp is bedoeld en bovendien een stuk duurder is.

Hoe dan ook, goede gezondheidszorg is van wezenlijk belang voor een goed functionerende samenleving. Het is dan ook zaak dat de zorg inspeelt op de behoeften in een veranderende maatschappij.

Deze column verscheen op 8 februari 2010 op de website Zorg+Welzijn:

http://www.zorgwelzijn.nl/web/Meningen/Weblogs/Fatma-Koser-Kaya/Flexibele-zorg.htm