Op adrenaline naar de overwinning - Main contents
Op adrenaline naar de overwinning
De winst in Den Haag en Almere voor de PVV van Geert Wilders trekt een zware wissel op de Kamerleden. PVV’er Richard de Mos gaat ‘op adrenaline’ naar de overwinning.
Al telefonerend met de verkiezingslocatie in Almere, bereidt Richard de Mos aan het begin van de avond vanuit Den Haag de verkiezingsfestiviteiten van de Partij voor de Vrijheid voor. ‘Best lastig twee locaties tegelijk managen, terwijl je maar op één plek tegelijk kunt zijn’, zegt De Mos terwijl hij de hoorn ophangt.
Zelf viert de Hagenees de verkiezingsuitslag in de Haagsche Kluis, een bruin café aan het Plein, door hem geboekt omdat het een VVD-café is.
Ook al doet de partij van Geert Wilders maar in twee gemeenten mee, het Kamerlid Richard de Mos werkt zich over de kop om de boel te organiseren.
Hij selecteerde samen met lijsttrekker en collega-Kamerlid Sietse Fritsma de kandidaten. Elke zaterdag oefenen met de aankomend raadsleden, soms ook met Geert Wilders erbij. ‘Dan speelden Geert en Sietse Barend en Van Dorp, ik was meestal Jan Mulder, de zeurkous.’
Peppi en Kokki
Tussen hun Kamerwerk door maakten Fritsma en De Mos en passant het twee A4’tjes tellende verkiezingsprogramma voor Den Haag. ‘We zijn net Peppi en Kokki: zijn grootouders palingboeren en mijn overgrootouders haringvissers, dat schept een band.’ De Mos vertrekt wat eerder naar de Haagsche Kluis om de muziek voor de uitslagenavond te regelen. Op de campagneavonden in Almere en Den Haag was het Wilders, die zijn entree maakte op Eye of the Tiger, nu klinken die tonen voor Fritsma. ‘En we hebben Oh, oh, Den Haag en We are the Champions klaarliggen voor als we een echt heel goede uitslag hebben.’
Strategie
De strategie van de Geert Wilders’ PVV is langzaam uitbouwen, om ‘LPF-toestanden te voorkomen’. Daarom doet hij maar in twee van de ruim vierhonderd gemeenten mee. In die twee gemeenten geeft de PVVfractie niets uit handen. Potentiële PVV-gemeenteraadsleden komen op de partijbijeenkomsten in Almere en Den Haag zelf niet eens aan het woord.
De organisatie trekt een zware wissel op de fractie. ‘Je leeft op adrenaline, ook in het Kamerwerk kun je geen fouten maken’, vertelt De Mos. Of hij nog tijd heeft voor zijn privéleven? Het Kamerlid is - geheel tegen zijn natuur in - even stil, dan vervolgt hij. ‘Je zou het wel hopen. Maar ik ben in november verhuisd en er staan nog aardig wat verhuisdozen.’
De Mos - vlak nadat hij de Kamerzetel van de naar Europa vertokken Barry Madlener innam werd hij weer vrijgezel - is niet het enige Kamerlid dat zo’n tachtig uur per week werkt. ‘In het begin hoefde ik er alleen voor te zorgen dat jij op tijd kwam’, vertelt Tweede Kamerlid Martin Bosma in Almere. ‘Maar nu heb ik wel eens slapeloze nachten bij het idee dat we 25 zetels halen. Ik houd mijn hart vast.’
Omkopen
De rechterhand van Wilders grapt. ‘Ik weet niet of we Maurice de Hond kunnen omkopen, maar het mag van mij ook wel wat minder. Mij breekt soms het koude zweet uit.’