Binnenhofblog 11 - Main contents

Over onder meer de leiderschapswisseling, Wouter Bos, de jeugdzorg en de collegevorming in Den Haag.

Briljant

De leiderschapswisseling van de PvdA afgelopen vrijdag wordt door vriend en vijand bestempeld als een briljante zet. De wijze waarop het gebeurde was dat ook. Vrijdag om 10.00 uur verzamelden fractieleden, partijbestuursleden en oud-bewindspersonen zich met een groot aantal medewerkers in de fractiekamer om over de te voeren campagne te spreken. Wouter trapt af met een dankwoord voor de inzet in de gemeenteraadscampagne, vraagt iedereen het komende uur niet te twitteren of te sms’en en kondigt zijn afscheid aan. Behalve voor een heel klein clubje een complete verrassing. Om 11.00 uur een prima conferentie in Nieuwspoort en 15.00 uur een persconferentie op het partijkantoor, waar Job Cohen zich kandidaat stelde voor het lijsttrekkerschap. Met een zeer indrukwekkende aanvaardingsspeech. Wat een professionaliteit! Dat gaat vaak anders met leiderschapswisselingen. Trots op mijn club.

Wouter

De betekenis van Wouter Bos voor de PvdA kan niet makkelijk worden overschat. Ik loop al ruim dertig jaar mee, maar noch Joop den Uyl, noch Wim Kok hebben onder zo moeilijke omstandigheden de PvdA moeten leiden als Wouter Bos. Na de Fortuyn-verkiezingsnederlaag lag de PvdA gestrekt. Hij heeft ervoor gezorgd (samen met Ruud Koole) dat de PvdA zich weer heeft opgericht, met een zoektocht naar een nieuw beginselmanifest, programmatische vernieuwing, electorale successen. Hij heeft als vicepremier en minister van Financiën de ernstigste crisis sinds 1929 het hoofd geboden. Hij is kortom voor buitengewoon grote uitdagingen geplaatst. Ik was en ben nooit idolaat geweest van Wouter Bos, maar neem wel heel, heel diep mijn pet af voor zijn uitzonderlijke leiderschap in buitengewoon moeilijke jaren.

Jeugdzorg

Nederland zou meer problematische jongeren hebben dan vergelijkbare landen. Dat gelooft toch niemand. Klaarblijkelijk accepteren we steeds minder dat kinderen kunnen afwijken en grijpen steeds eerder in als het met de ontwikkeling van een kind ook maar even mis dreigt te gaan. De maatschappij moet niet zo snel willen ingrijpen, ook om de maatschappij blijvend te leren omgaan met verschil, afwijking en gebrek. Met 500.000 jongeren in Nederland schijnt iets aan de hand te zijn, terwijl dat in verhouding met het buitenland om 100.000 jongeren zou moeten gaan. Er moet iets ingrijpends veranderen om de druk op kinderen en op het systeem te verlichten. Mooi daar een kleine bijdrage aan te mogen leveren in het onderzoek naar de Jeugdzorg.

Demissionair

Verwarring in de Kamer. Wat kunnen we nog wel behandelen en wat niet? Zoals het nu gaat, wordt alles behandeld wat een gewone meerderheid uiteindelijk wil behandelen. Deze week spraken we over een klein onderdeel van de Jeugdzorg en hoewel het onderwerp controversieel is verklaard, gingen zowel Kamerleden los, als beloofde minister Rouvoet met z’n plannen te komen als ware hij een demissionair minister. Een ander voorbeeld: het CDA wil ineens een kabinetsopvatting over de CPB-cijfers! Hoezo demissionair? En als het ons uitkomt om een lekker verkiezingsdebat te kunnen voeren in de Kamer, zullen we het ook niet nalaten. Politiek en - zeker ongeschreven - staatsrecht staan soms op gespannen voet.

Haagse varia

Collegevorming in Den Haag

De verkiezingen zijn nu twee weken geleden en de onderhandelingen in Den Haag moeten nog beginnen! Niemand van de in de raad gekozen partijen wil serieus met de PVV in een college gaan zitten, behalve misschien de VVD. Ook de PVV zelf wil, in ieder geval niet vóór 9 juni, voor ook maar iets verantwoordelijkheid dragen en daarvoor water in de wijn doen. En dan wordt het zo gespeeld dat de PvdA de PVV uitsluit! Het moet niet gekker worden. Want wie ziet de islamitische partijen, de HSP met Constance Boogers, D66 die z’n groei te danken heeft aan Pechtolds strijd tegen Wilders, Bert van Alphens Groen Links met Fritsma/Wilders in één college? Niemand toch. Wat deze partijen nu in het onderhandelingsspel doen, is over de rug van de PVV de PvdA tot enige bescheidenheid proberen te dwingen. Mogelijk is daar wel enige aanleiding toe. Maar dat moet niet te lang duren. De stad moet verder. En het laatste wat een ruime meerderheid van de Haagse kiezers op PvdA, D66, GL, HSP en de islamitische partijen van hun vertegenwoordigers verwachten, is dat ze straks bestuurd worden door Fritsma en de zijnen. Daarvoor hebben ze niet op deze partijen gestemd.

Structuurvisie Den Haag

De uitkomst van de verkiezingen heeft duidelijk gemaakt dat de stad het gemeentebestuur niet steunt in haar streven naar de uitvoering van de structuurvisie. De woningbouwplannen voor de Erasmuszone, Lozerlaan, lijn 11-tracé, Kijkduin, Scheveningen, zeker bij elkaar opgeteld, hebben bijgedragen aan het verlies van PvdA, VVD en GroenLinks en aan de winst van HSP en PPS (en PVV?). Het werd veel Haagse burgers een beetje te veel. De sleutel ligt nu in handen van D66 en CDA. Steunen deze de structuurvisie, of dwingen ze in een nieuw stadsbestuur tot matiging van de plannen en een sterker draagvlak in de stad? Let wel, het vasthouden van tenminste een half miljoen inwoners in onze stad op langere termijn is absoluut noodzakelijk om te vermijden dat we ooit weer in de problemen terechtkomen zoals in de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw. Vergeet die les niet!

2.03.24

Dat was mijn tijd bij de CPC-halve marathon afgelopen zondag. Helaas geen persoonlijk record, maar toch dik tevreden. Langs de kant heb ik misschien wel vijfhonderd mensen kunnen begroeten en dat is wel wat energie- en tijdsverlies waard. Kon ik aan het begin de toeschouwers nog toeroepen en voor hen applaudisseren, de laatste drie kilometer kon ik nog slechts mijn duim opsteken en een groet mompelen. Een prachtig Haags evenement. Als het maar even kan, volgend jaar weer.