De soep wordt nooit zo heet gegeten… - Main contents

Gisteren sprak Esmé al over Griekenland en de economische situatie daar. Vandaag wordt duidelijk hoe Europa daar in staat. En: vandaag koken Ed en ik voor de hele fractie inclusief medewerkers en aanhang. Beginnen we met een zomerse erwtensoep. Maar voor beiden: wordt de soep wel ooit zo heet gegeten als die wordt opgediend?

Griekenland heeft, zoals eerder ook wel op onze site beschreven, zich niet aan het Stabiliteits- en Groeipact gehouden. SGP wordt dat vaak kortheidshalve genoemd…Maar daar waar er één partij is die zich er niet houdt is altijd een andere partij die de ander niet aan die afspraken houdt. En zo zit Europa dus met een behoorlijke steen in zijn maag. Door Nederland, door sommigen wel eens het braafste jongetje op dat punt van de klas genoemd, heeft altijd sterk geageerd tegen het overschrijden zonder sancties door Brussel van de afspraken over het maximale overheidstekort. En we kijken nu heel boos naar Griekenland en Portugal dat zij de boel zo in het honderd laten lopen, maar dat kan gebeuren omdat jarenlang ook grote landen binnen de EU ook zich niet aan de strakke limiet van maximaal 3% overheidstekort hielden. Dus nu je stem verheffen zoals sommige grote landen doen is huilen met de wolven in het bos. En de hele situatie is dus een ernstige waarschuwing aan de hele EU hoe belangrijk is dat je die gemaakte afspraken binnen het SGP ook daadwerkelijk nakomt.

De vraag is dan als er nu wel doorgepakt gaat worden. Want iedereen kan wel boos doen nu naar Griekenland maar wat zijn de consequenties als Europa niets doet. Valt Griekenland dan om, zoals IJsland? En wat zijn dan de consequenties voor het broze financiële systeem binnen Europa en de banken, ook in Nederland. De lijn dat het de andere landen niets mag kosten hebben we als ChristenUnie gesteund. Het kan niet zo zijn dat wij hier belastinggeld gaan steken in een land dat er zelf een potje van heeft gemaakt. Echter, als de consequenties zo zijn dat de gevolgen voor ons land ook een serieuze bedreiging worden voor een mogelijk economisch herstel, zijn we verder van huis. Maar de emotie is dus hoog. Of, zoals ik gisteren een analist hoorde zeggen: we kunnen het niet verkopen dat wij hier een discussie hebben over de stijging van de AOW van 65 naar 67 jaar, en dan Griekenland gaan helpen waar ze al op hun 58e met pensioen kunnen. Tja, dat zijn dus reusachtige dilemma’s. Toch zien de maatregelen er serieus uit. Als de IMF bijspringt zal dat in de vorm van een lening gebeuren, dat geld komt dus vroeg of laat terug en heeft zolang het uitstaat een rendement. Diegenen die uitlenen worden er dus niet slechter van; op voorwaarde dat Griekenland zijn verplichtingen nakomt. Maar ik moest wel gelijk denken aan de situatie in IJsland waarbij de bevolking weigert de lasten van de teloorgang van hun financiële systeem te dragen. Wel de lusten nemen (het was een enorme werkgelegenheidspoot, waar veel geld in omging) maar niet de lasten (namelijk het leeglopen van de bubbel op kosten van hun eigen deposito garantiestelsel).

Ik denk dat het signaal nu ook naar de Griekse bevolking is: linksom of rechtsom, maar de consequenties van slechte overheidsfinanciën moeten onder ogen worden gezien, met strakke repercussies. En dat is een signaal naar alle andere landen die telkens meenden de grenzen van het Groei- en Stabiliteitspact wel te kunnen passeren.

En na dit geschreven te hebben gaan we soep koken; één van Ed’s specialiteiten. Een zomerse erwtensoep. Met munt, veel munt. Als ik de hoeveelheid pakjes zie moet ik aan de bossen groen in mijn vijver denken.

Voor beide geldt: de soep moet je echt wel heet eten. Anders gaat de kracht en smaak ervan af…

ernst