Afghanen en Australiërs in Edinburgh

Source: H.J. (Henk Jan) Ormel i, published on Monday, November 16 2009.

Gisteravond was er een receptie in de hal van het Schotse parlement gelegen aan de Royal Mile, midden in Edinburgh. Bij de ingang natuurlijk een doedelzakspeler.

Van november-december 2009

Vandaag (zondag!) vanaf 9 uur weer vergaderingen van de assemblee. Er zijn verschillende commissies: political, civil dimension of security, defence and security, economics and security. Deze commissies hebben ook weer subcommissies. Vandaag ben ik gekozen voor het voorzitterschap van de sub-committee on democratic governance. Al deze commissies vergaderen tegelijkertijd en ik loop als delegatieleider van de ene naar de andere vergaderzaal om te kijken of in iedere vergadering een vertegenwoordiger van de Nederlandse delegatie zit. Ik word voortdurend bijgestaan door de staf van onze commissie: Arjan Westerhoff en Wilma Kooijman. Die zijn weer druk met amendementen die we indienen op resoluties en logistieke zaken. Een hele organisatie, maar alle leden van de delegatie zijn enthousiast en constructief en dankzij de inzet van de staf loopt alles gesmeerd; dat zorgt er voor dat de Nederlandse delegatie door iedereen als een actief team met volop inbreng wordt gezien. Daarnaast ben ik aanwezig bij gesprekken die de president, John Tanner, heeft met delegaties die als waarnemer aanwezig zijn bij de assemblee. Vanmorgen hadden we een gesprek met de Pakistaanse en de Afghaanse delegatie.

Van november-december 2009

aan het hoofd van de tafel zit president John Tanner en we praten hier met de Afghaanse delegatie.

We hebben als Nederlandse delegatie de Australische delegatie uitgenodigd die als observer zijn uitgenodigd. Ze willen van ons horen hoe het politieke debat over onze aanwezigheid in Uruzgan verloopt. De leden van de delegatie geven duidelijke statements af waardoor het voor de aussies duidelijk is dat er zeer verschillend wordt gedacht in Nederland. Ze bedanken ons voor de militaire bijdrage in Uruzgan en steken niet onder stoelen of banken dat ze heel erg graag hebben dat Nederland samen met hen in Uruzgan blijft. Het feit dat 1500 Australische soldaten afhankelijk zijn van onze aanwezigheid en dat wij ook naar hen een verantwoordelijkheid hebben, blijft naar mijn mening onderbelicht in de discussie die wij in Nederland voeren over al dan niet blijven. Het was interessant om de Labour afgevaardigden een enorm pleidooi te horen houden om ons te overtuigen van het belang van onze aanwezigheid. Laten we hopen dat hun NL collega's door deze pleidooien gaan nadenken over de internationale consequenties van hun naar binnen gerichte denkrichting. Waar is de partij van de internationale solidariteit?

Van november-december 2009

de Australische en de Nederlandse delegatie.