Oekraine en de NAVO

Source: H.J. (Henk Jan) Ormel i, published on Wednesday, October 14 2009.

Vanmorgen bij het wakker worden lag er een behoorlijk pak sneeuw! Het bleef deze hele dag sneeuwen. Het vliegveld is gesloten en ik hoop dat ik overmorgen terug kan vliegen!

Van september-oktober 2009

Vrijwel iedere Oekrainer houdt op deze conferentie een warm pleidooi voor lidmaatschap van de NAVO. Oekraine is bezorgd door de gebeurtenissen in Georgie vorig jaar. De situatie in Transnistrie, een van Moldavie afgescheiden regio, is eveneens zorgelijk voor de Oekraine. Deze provincie zit vol met Russische militairen. Daarbij komt dan nog de oplopende spanning over de aanwezigheid van de Russische vloot in Sebastopol op de Krim. De bevolking is verdeeld en vnl. in het oosten zijn velen zeer op Rusland gericht. Enkele weken geleden heeft president Medvedev van Rusland een open brief gestuurd aan president Yuschenko van de Oekraine. Zeg maar gerust dreigbrief! Oekraine wil eigenlijk de MAP status en ziet dat als een veiligheidsgarantie. Het gaat zelfs zo ver dat er buiten in de sneeuw een pro-NAVO demonstratie was georganiseerd! Vermoedelijk werden deze mensen betaald om daar te demonstreren; het zag er allemaal veel te netjes uit met keurig gedrukte spandoeken.

Van september-oktober 2009

begin van de middag had ik een discussie met 50 tweedejaarsstudenten van de faculteit International Relations van de Nationale Universiteit Ivan Franko van Lviv. 2000 studenten volgen hier een opleiding!

Van september-oktober 2009

Er kwamen vele vragen en ik was onder de indruk van hun kennis en taalgebruik. Vragen over Afghanistan, Transnistrie en Servie. Maar vooral over de Oekraine zelf. Zal NAVO ons verdedigen? Hoe kan NAVO ons helpen? Wat is er nodig om een full member te worden? Waarom kan Albanie wel lid worden en wij niet? Vele vragen die niet allemaal makkelijk te beantwoorden waren. Een student zei: we feel the threat of Russia. Deze jonge mensen zien hun toekomst in verbondenheid met ons! Na afloop kwam een jonge student naar me toe om mij nog persoonlijk te bedanken dat ik bij hen was gekomen en dat ik aandacht wilde besteden aan de Oekraine. Van zo'n bijeenkomst krijg ik kippevel......

Lees verder