Radar en papegaaien - Main contents
Gisteren gaf ik commentaar op een uitzending van Radar over papegaaienopvang. Een half jaar geleden (18 juni 2008) had ik in een debat met minister Verburg gevraagd of alles wel in orde was in het opvangcentrum. Ik heb de vraag destijds open gesteld en de minister antwoordde dat er een onderzoek gaande was. Het is goed dat er papegaaienopvang is en het is logisch dat de sterfte in een opvangcentrum hoger dan gemiddeld is. Maar als ik kritische geluiden hoor en als het gaat over een centrum waar de overheid inbeslaggenomen vogels naar toe brengt, dien ik wel navraag te doen. Jammer dat die vraag toen onvoldoende serieus is genomen. Nu, naar aanleiding van een tv uitzending, heeft de raad van toezicht van het park een onafhankelijk onderzoek aangekondigd. Als dat een half jaar eerder was gestart was wellicht veel negatieve publiciteitr voorkomen. De uitzending vond ik onvoldoende bewijs dat er echt iets mis is en ik schrik van de vele, heftige reacties. Mensen veroordelen op basis van een tv uitzending waarin een incognito vrijwilliger één week in het park is en een onzichtbare oud-medewerker zijn gal spuwt. De beelden van de dode papegaaien kunnen overal zijn opgenomen. Op zich heeft Radar een signaleringsfunctie en dat is ze gelukt. maar een eindoordeel op basis van een tv uitzending kan niet. Daarom heb ik vandaag in kamervragen aan de minister gevraagd om informatie. Ik roep iedereen op om geen eindoordeel te hebben en de resultaten van dit onderzoek af te wachten. Ik ben aan het eind van het programma gedurende 3 minuten ge-interviewed. dat levert natuurlijk weer vele mails op......
daaruit blijkt dat mensen zich bijzonder snel persoonlijk aangevallen kunnen voelen. Ik bedoelde dat niet zo, maar kennelijk kwam ik wel zo over. Ik begon namelijk met te zeggen dat het maar goed is dat er een papegaaienopvang is en dat de kern van het probleem is dat velen in Nederland in een opwelling een papegaai kopen en dan niet weten hoe zo'n dier te verzorgen. Ik noemde een voorbeeld uit mijn eigen praktijkjaren als dierenarts. dat betrof een grijze roodstaart die zeer verzwakt en half kaal op mijn spreekuur kwam. De eigenaar vertelde dat hij zelf vier kersenbonbons per dag at en dan ook een bonbon aan zijn papegaai gaf. Zo ken ik vele voorbeelden uit de praktijk. Daarmee heb ik niet gezegd dat iedereen die thuis een papegaai heeft ondeskundig is! Maar sommigen voelden zich zeer angesproken. Als voorbeeld hieronder een stukje uit één van de vele mails die ik kreeg:
Ik weet nu ook waarom ik nooit op het CDA zal stemmen. Ik dacht dat kamerleden het volk dienden te vertegenwoordigen. Maar nee, de heer Ormel heeft het koude lef iedereen over een kam te scheren en te roepen dat een papegaai in een opwelling wordt aangeschaft en met bonbons wordt gevoerd. Wij hebben onze gevleugelde vriend van iemand overgenomen die hem niet meer kon houden en hebben hem met alle liefde en goede verantwoorde voeding vertroeteld.
tja, je kan het niet iedereen naar de zin maken terwijl je als politicus toch de beste bedoelingen hebt!
De ingediende kamervragen staan elders op mijn website onder standpunten/dieren....