Vandaag een nieuwe kamer, verleden week een madrassa

Source: H.J. (Henk Jan) Ormel i, published on Monday, March 12 2007.

Vandaag weer in het Nederlandse ritme. De hele morgen gewerkt aan mijn email achterstand. een groot nadeel van een werkbezoek aan het buitenland is dat je emails zich ophopen ( bij thuiskomst 637 ! ). Vanmiddag naar den Haag. Doordat een aantal kamerleden zijn doorgeschoven naar het kabinet en nieuwe kamerleden zich melden, heeft er tijdens mijn afwezigheid een grote interne verhuizing plaatsgevonden. Ik vorm samen met mijn fractiegenoot Ruud van Heugten en 2 persoonlijk medewerkers een zogenaamd kwartet. Ruud en ik zijn nu verhuisd naar een ruime en zonnige kamer, voorheen de verblijfplaats van tijdelijk kamerlid Donner. de middag breng ik door met het inrichten van mijn werkplek, ophangen van een schilderij en vullen van de kasten. Eind van de middag heb ik een gesprek met onze nieuwe fractievoorzitter Pieter van Geel over o.a. het werkbezoek aan Afghanistan en Pakistan. verleden week maandag bezochten we een madrassah en omdat dit bezoek net voor de start van mijn weblog plaats vond, volgt alsnog een verslag van de eerste 2 dagen in Pakistan onder 'lees verder'........

Dag 1: Islamabad, 4 maart 2007

Onvoorstelbaar blijf ik het vinden....... vanuit een businesslounge van een hotel in Islamabad enkele korte impressies, die jullie binnen een minuut bereiken. Het is hier 4 uur later dan bij jullie en inmiddels donker. Vanochtend om 6 uur locale tijd geland en dit keer gezamenlijk met mijn koffer( mijn vorige bezoek aan Pakistan heb ik het geheel zonder koffer moeten doen; die arriveerde 3 weken later thuis en is waarschijnlijk 3 x de wereld om geweest!). Van vliegveld naar hotel alwaar we enkele uren kregen om te wennen. Weer is lekker, ongeveer 20 graden en ik heb lekker gezwommen in een enorm buitenzwembad met uitzicht op een aantal Pakistani die bezig waren een steiger te bouwen op een halsbrekende manier.

11.30 naar residentie en begonnen met briefing door ambassadeur Willem Andreae. steekwoorden:

  • verheviging geweldsspiraal in Pakistan. laatste tijd diverse aanslagen. ( wees gerust, wij worden begeleid door 2 Nederlandse beveiligers en tijdens transport politie op motorfiets voorop, politieauto naast de bus en politieauto achter de bus; allen met gillende sirenes, dus we vallen niet echt op)
  • aandacht in Pakistan voor onderwijs, good governance, water en milieu.
  • Kashmirconflict van groot belang , ook voor spanning Afghanistan
  • Taliban/al Qaida vormen bedreiging voor Afgh. en Pakistan
  • 2,4 miljoen Afghaanse vluchtelingen in Pakistan
  • mensenrechten en positie vrouw

-verkiezingsproces

Pakistan staat op tweesprong, of het land gaat de Jihadistische kant op, of de gematigde tolerantere kant.

in 2002 was er een bijna nucleair conflict met India.

  • Talibanisering van bepaalde gebieden en sectoren in Pakistan. Kan niet louter militair worden opgelost.
  • op hoogste niveau worden Taliban als zeer bedreigend voor Pakistan gezien.

_ Pakistan is niet overtuigd dat internationale gemeenschap zich voor langere tijd wil inzetten.

  • mensenrechtensituatie Pakistan slecht. door ingrijpen Musharraf is positie vrouw iets verbeterd.

Cricket en het leger houden Pakistan bij elkaar !

Vervolgens de gehele middag inleidingen van Pakistaanse deskundigen waaronder 2 generaals, een schrijver en een oud minister van buitenlandse zaken.

Gesproken over de economische groei van het BNP ( vorig jaar 8,6% !) en over madrassa's. Maar hoofdzakelijk over de veiligheidssituatie en terrorisme. Pakistan voelt zich klem zitten tussen USA en de Taliban. Pakistan wordt tegelijkertijd geprezen en onder druk gezet.

Grens Iran- Pakistan ( Baluchistan) wordt instabieler.

Taliban zijn aan het veranderen van een religieus fundamentalistische beweging in een nationalistisch bevrijdingsfront. Taliban wordt als een snel groeiend kwaadaardig gezwel gezien, dat nu ook Pakistan aantast. Alleen met militaire middelen is strijd niet te winnen. economische ontwikkeling, onderwijs en bevolking alternatief bieden is noodzakelijk.

vanavond krijgen we een diner op de residentie aangeboden en zullen we kennis maken met diverse vertegenwoordigers van Pakistaanse samenleving

De militaire overheersing heeft de civiele instituties in Pakistan weggedrukt en er werd door diverse sprekers een beroep op NL gedaan om juist te helpen met de opbouw van civiele instituties zoals politieke partijen.

Kortom, de eerste dag toont een complexe samenleving die danst op de rand van een borrelende vulkaan. Pakistan heeft met zijn steun aan de Taliban op het verkeerde paard gewed en zou daarmee wel eens het paard van Troje in het eigen land hebben binnen gehaald. En dat voor een land met een kernwapen ! Wat hier gebeurt, is ook voor de veiligheid van Nederland van groot belang.

Tot zover voor vandaag !

Hartelijke groet, Henk Jan

Dag 2 : Islamabad, 5 maart 2007

Madrassah.

De dag begon met een bezoek aan een madrassah. Op deze school verblijven ongeveer 800 jongens van 5 tot ongeveer 20 jaar. ze slapen hier ook en mogen 1x per jaar gedurende 2 maanden naar huis. De hele dag wordt de Koran gelezen en overal hoor je gemurmel en zie je groepjes jongens in een hoek op de grond zitten, gehuld in allerlei kleden. Ze lijken half in trance en merken ons nauwelijks op. Stel je voor dat je in een Nederlandse schoolklas in de deuropening gaat staan! Cees van der Staaij vroeg zich af of ze hier ook propjes schieten. iedere leerling leert de Koran uit zijn hoofd. gemiddeld na 8-12 maanden kunnen ze de hele Koran opdreunen, maar ze begrijpen het Arabisch niet. De snelste leerling kom het al na 25 dagen! het hoofd van de school leidde ons blootsvoets rond en wees af en toe een leerling aan. Deze ging staan en begon een stuk Koran voor te dragen, waarna het schoolhoofd ons vol trots de betekenis van het gereciteerde meedeelde. Deze opleiding staat - wederom volgens het schoolhoofd - gelijk aan een Masters opleiding en de lerlingen kunnen zo doorstromen naar de universiteit. Er is ook een klaslokaal waar computers op de grond staan en diverse leraren werden ons getoond. Van de oudste leraar, die er uit zag als een profeet, zou de leeftijd 100 jaar zijn.

Senaat.

We werden ontvangen door de buitenlandcommissie van de senaat, 7 heren en 1 dame. De opvallendste was senator Samiul Haq, leider van de madrassa Haqqania en leermeester van bijna alle Talibanleiders, waaronder mullah Omar. De senatoren hebben het gevoel dat Pakistan meer doet dan welk land dan ook voor de strijd tegen het terrorisme. De relatie met regering Karzai is -zacht gezegd- niet geweldig. Kashmir, Irak, Iran, alle problemen van de regio passeren de revue.Tussen de regels door is grote bezorgdheid voor toenemende Talibanisatie in Pakistan te horen.

Helaas gaat het bezoek aan zowel de minister van Buitenlandse zaken als aan president Musharraf op het laatste moment niet door omdat de twee heren met elkaar in gesprek zijn.

we vertrekken per bus naar Peshawar, passeren de Indus en zien de Afghaanse bergen naderen. De straattaferelen zijn chaotisch en fascinerend. Na aankomst in hotel in Peshawar hebben we een dinerbespreking met Nederlandse en Pakistaanse medewerkers van hulpverleningsorganisaties. Jonge mensen die zich inzetten voor de slachtoffers van de aardbeving van oktober 2005, voor hulpverlening aan vrouwen, voor democratisering. Knap wat deze mensen hier doen.