00 (locale tijd Islamabad 23.00 uur) Mijn allereerste weblog mail ik vanuit Islamabad. Ik ben met een kamerdelegatie op werkbezoek in Pakistan en Afghanistan en wilde een verslag geven van een bezoek aan een Madrassah ( Islamschool ) en over een bezoek aan een Afghaans vluchtelingenkamp in Peshawar. Gisteren ontving ik een mail van mijn webmaster Thijs Hulshof dat ik vanaf nu kan webloggen en vandaag was een dag waarover ik veel wilde vertellen. Maar ik keek via internet eerst in een Nederlandse krant en daar stond met grote letters : 3 doden bij familiedrama in Hengelo Gld. Dan voel je je opeens erg ver weg van je eigen dorp en je gezin. Afschuwelijk! Welk gezin is getroffen? In een dorp ken je elkaar toch altijd op een of andere manier. Ik had een uur geleden gebeld met thuis en niets gehoord! Terwijl ik het bericht lees, gaat mijn mobiel. Thuis horen ze het vreselijke bericht nu ook net en mijn vrouw vertelt me het nieuws. Mijn dochtertje is erg verdrietig, zij kent de overleden kinderen. Het nieuws bereikt je in Islamabad net zo snel als in Hengelo zelf. Via mobiel en internet bestaan afstanden niet meer, maar ik voel me nu heel erg ver weg. Ik wens alle naasten in mijn verre Hengelo heel veel sterkte. Terug naar de voorpagina © Henk Jan Ormel Webmaster: Thijs Hulshof - Main contents

Mijn allereerste weblog mail ik vanuit Islamabad. Ik ben met een kamerdelegatie op werkbezoek in Pakistan en Afghanistan en wilde een verslag geven van een bezoek aan een Madrassah ( Islamschool ) en over een bezoek aan een Afghaans vluchtelingenkamp in Peshawar. Gisteren ontving ik een mail van mijn webmaster Thijs Hulshof dat ik vanaf nu kan webloggen en vandaag was een dag waarover ik veel wilde vertellen. Maar ik keek via internet eerst in een Nederlandse krant en daar stond met grote letters : 3 doden bij familiedrama in Hengelo Gld. Dan voel je je opeens erg ver weg van je eigen dorp en je gezin. Afschuwelijk! Welk gezin is getroffen? In een dorp ken je elkaar toch altijd op een of andere manier. Ik had een uur geleden gebeld met thuis en niets gehoord! Terwijl ik het bericht lees, gaat mijn mobiel. Thuis horen ze het vreselijke bericht nu ook net en mijn vrouw vertelt me het nieuws. Mijn dochtertje is erg verdrietig, zij kent de overleden kinderen. Het nieuws bereikt je in Islamabad net zo snel als in Hengelo zelf. Via mobiel en internet bestaan afstanden niet meer, maar ik voel me nu heel erg ver weg. Ik wens alle naasten in mijn verre Hengelo heel veel sterkte.