Hoop voor Moldaafse homo’s - Main contents
Afgelopen woensdag heeft de burgemeester van Chisinau, de hoofdstad van Moldavië, een gay pride in zijn stad op zondag 2 mei verboden. Ik ben er toch heen gegaan, want juist nu kan de homorechtenorganisatie van Moldavië wel een steuntje in de rug gebruiken. Het is al de negende keer dat ze een gay festival organiseren, en het is al de negende keer dat de publieke manifestatie aan het slot van het festival wordt verboden of onmogelijk gemaakt.
Twee jaar geleden wilden ze toch een manifestatie houden, met minder dan 40 personen omdat je dan geen vergunning nodig hebt, maar het busje waar zij inzaten werd door 500 agressieve tegendemonstranten omsingeld en bedreigd zonder dat de politie ingreep. Sindsdien organiseren ze geen manifestatie meer zonder vergunning en bescherming. Bij de mensen die ik tegen ben gekomen in Moldavië die in het busje hadden gezeten kun je de angst nog in hun ogen zien als ze erover vertellen. In plaats van een gay pride hebben ze daarom dit jaar een persconferentie georganiseerd.
Toch is het niet alleen maar kommer en kwel. Als je het van de optimistische kant wilt zien, zit er vooruitgang in. Dit jaar werd de publieke manifestatie weliswaar verboden, maar de kranslegging bij een monument verliep zonder problemen en de politie was aanwezig, dit keer om de homo’s te beschermen in plaats van te bedreigen. Bovendien kwamen er twee ministerie-ambtenaren naar een debat zaterdagmiddag over transgenderrechten en lieten zij weten de problemen van transgenders serieus te willen aanpakken. De EU en VN medewerkers die ik in Moldavië gesproken hebben bevestigen dat voorzichtig optimisme mag. Alleen niet voor de verkiezingen. Over ongeveer een half jaar gaat Moldavië weer naar de stembus. Geen politicus wil voordien in dit Orthodox gelovige en conservatieve landje zijn handen branden aan homorechten. Daarna is er meer mogelijk, als de alliantie van democraten en liberalen weer aan de macht komt tenminste. Wie weet lopen de homo’s, lesbiennes en transgenders van Moldavië volgend jaar wel trots in hun eigen publieke gay pride.
De Moldaafse activisten willen het heel graag van de optimistische kant bekijken. Ik heb zelden zo’n positieve en enthousiaste groep mensen meegemaakt. Geen sprake van verbittering of verbetenheid. Het zijn mensen die vooral proberen om hun leven en dat van andere homoseksuele Moldaven tegen de klippen op zo leuk mogelijk te maken, strijdbaar zonder zuur te zijn. Zo zonde dat de autoriteiten van Moldavië dat niet zien. Deze jonge mensen zouden ze moeten koesteren in plaats van onderdrukken.
Vreemd genoeg mocht de tegendemonstratie wel plaatsvinden. De mensen van GenderDoc M die het gay festival georganiseerd hebben zijn er niet heen gegaan, om de boel niet te provoceren, maar mij lette niets. Ik ben gaan kijken bij de kathedraal, waar de anti-homodemonstranten zich verzamelden met Roemeense vlaggen en borden waar op stond ‘tegen homoseksualiteit, voor normaliteit’. Het waren er weinig, ten hoogste een man of 50, en het bestond voornamelijk uit schutterige jongens en twee mannen in jurken. Orthodoxe priesters. Ze waren eerder lachwekkend dan intimiderend.
Volgend jaar ga ik als het een beetje lukt weer. Ik hoop dat de moedige mensen die ik hier heb ontmoet dan meer geluk hebben, en hun manifestatie dan wel mogelijk wordt gemaakt. Tien keer is scheepsrecht!