De Amelisweerd - Main contents

-bezoek en wandeling op zondag 2 mei

Vandaag meegewandeld met een groep natuurliefhebbers, vrienden van Amelisweerd en natuurdeskundigen. Enorm betrokken en goed geïnformeerde mensen. De man die ons rondleidde was in de jaren 70 al begonnen met de leuze: “Waar een wil is, is geen weg!” Ik heb enorm veel opgestoken over het bos en de natuur. Bijvoorbeeld dat dit gebied de hoogste bomen heeft in een aaneengesloten gebied naast een rivier. En inderdaad allemaal verschillende soorten bomen die ook prachtig groot en mooi waren. Dat in de tijd van Napoleon met hier een weg aangelegd had die in een kaarsrechte lijn met de Dom liep. Verder werd er verteld over de schrik die de bestuurscultuur in Utrecht opgelopen heeft vanwege het dodelijke ongeluk met een trap bij de grachten in Utrecht. Die trap brak af met een vreselijk ongeluk tot gevolg. De gemeente bleek aansprakelijk en verantwoordelijk. Alle bomen in de Amelisweerd zijn nu in kaart gebracht wat betreft ‘omvalgevaar’, de gemeente wil geen tweede keer het risico op een dodelijk ongeval en dan het verwijt krijgen dat zij er wat aan hadden moeten doen. Het gevolg laat zich raden.

De Vrienden moesten op pad om allerlei ‘ongevaarlijke’ bomen te redden. Volgens het GroenLinks staten lid die ook meeliep Jos, met vrij veel succes. Ook werd er verteld over landschapsarchitecten die met veel flair en mooie powerpoints in zalen bestuurders met nieuwe vistas voor natuurgebieden enthousiasmeerden maar ondertussen vergaten dat de beloofde vernieuwing van een gebied rond 2100 volgroeid zou zijn en dat het verwijderen van de ‘veroudering’ grootschalige kap zou zijn.

Het enige jammere was de regen en ik moet toegeven dat ik het, grondig doorweekt, na driekwartier opgegeven heb. Het bezoekerscentrum had de houtkachel aan en de koffie warm. Allerlei herinneringen van een demonstatie ergens in 1982 of 1983 kwamen weer boven. Ook ben ik demonstraten die op platforms in de bomen zaten nog wezen bevoorraden met koffie en boord. ( ik denk tenminste dat dat hier was maar het is inmiddels 30 jaar geleden). Als kind heb ik op het Kanaleneiland in Utrecht gewoond en gingen we vaak wandelen, ongetwijfeld ook in de Amelisweerd. Anderhalf miljoen bezoekers per jaar wist onze gids te melden. Een prachtig stuk parknatuur waar we ons voor moeten inspannen om het te behouden.