Een Rosenmullersoepje - Main contents

Grutjes. Ondanks de inspanningen van de coördinatiegroep overgewicht onder leiding van Paul Rosenmuller worden we steeds dikker. We proppen te veel kant-en-klare rotzooi in onze mond en bewegen te weinig. De beweging van hand naar mond telt blijkbaar niet mee.

Deskundigen vinden de maatregelen die Rosenmullers eetclub voorstelt veel te voorzichtig. Er moet een verbod op snoepreclame komen! Dat zal helpen om al die kinderen ervan te weerhouden te veel te eten. Ik wacht nog op een voorstel van een deskundige op een totaalverbod op snoep en snackbar.

Maar goed. Ik heb makkelijk praten. Ik heb een verbrandingsmotor die echt niet meer door de hedendaagse energiezuinigheidstesten komt. Dat had ik moeten weten toen ik anorexia had, dat ik geen kilo aankwam van een normaal hapje eten. Dat ik de genen van mijn broodmagere opa had. En dat al die moeite om niet te eten überhaupt geen zin had.

Toen ik echter Rosenmuller in paniek zag proberen de bevolking aan gezondere eetgewoonten te krijgen door diverse afgeleide, draconische en helemaal geen aantrekkelijke voorstellen besloot ik een kleine bijdrage te leveren aan zijn nobele strijd. Mensen verleiden om zelf te koken.

Als je immers alleen maar eet wat je zelf hebt gemaakt wordt de keuze echt heel wat minder. En hou je de verbrandingsmotor een beetje gaande. De energie die het kost om zelf een appeltaart te bakken is ongeveer gelijk met het stuk appeltaart dat je uiteindelijk in je mond stopt.

Wat ook helpt om de motor gaande te houden is bijzonder ingewikkeld koken, of koken met harde onhandige knollen die lastig zijn om te bedwingen. Ik geef u hier een recept met een verdwaalde pompoen die ik in het kader van Halloween had gekocht om kunstig in het keukenraam te liggen, maar ook lekker is als je doet wat je er mee moet doen. En ik noem hem de Rosenmullersoep.

• - 

  Stoof een gesnipperde ui en wat knoflook in een goede dot gezouten roomboter.
• - 

  Gooi daar een in stukken gesneden pompoen bij. Je hoeft je niet te bekreunen om hem te schillen, dat is onzin. De schil zorgt ervoor dat de soep oranjekoortsig blijft. (PS, het snijden en hakken van de pompoen zorgt bijna voor de vereiste dagelijkse dosis lichaamsbeweging)
• - 

  Gooi er net zoveel water en bouillonblokjes bij tot ze zaak onder staat.
• - 

  Laat pruttelen tot de blokjes zacht zijn. Half uurtje ongeveer. Denk aan een aardappel
• - 

  Met pureerapparaat pureren. Indien behoefte aan nog meer lichaamsbeweging met pureestamper en zeef fijnmaken
• - 

  Klont roomkaas er door heen, uitgebakken spekjes, veel peper en wat je nog aan verlepte kruiden hebt.
• - 

  Kan brood bij, hoeft niet. Na een bord soep ben je redelijk klaar met de wereld.

Als nou iedereen alles wat ie in zijn of haar mond stopt eerst zelf moet maken dan gaat het vanzelf goed. Vermoed ik zo.