Skottelbraai - Main contents
Een EK of WK blijft een aparte gewaarwording in een internationale
omgeving als het Europees Parlement. Dat sport verbroedert merkten we
tijdens ‘onze’ eerste wedstrijd, die Deense en Nederlandse medewerkers
en politici samen bekeken. Tegelijkertijd neemt ook de nationale trots
toe: het kantoor van mijn medewerkers is ineens opvallend oranje en
uit de burelen van de Spaanse en Franse collega’s klonken de afgelopen
week getergde kreten. Eenmaal terug thuis in Nederland valt me op hoezeer de Nederlandse bevolking openstaat voor nieuwe invloeden enervaringen. Zo zijn we inmiddels ervaren vuvuzela-bespelers.
Ook culinair gezien staan we ineens overal voor open. Rondom de
wedstrijd Nederland-Japan zag ik de buren massaal aan de sushi en wie
had er voor het WK gehoord van een 'skottelbraai', het Zuid-Afrikaanse
compromis tussen Amerikaanse barbecue en de Aziatische wok? Een maand
geleden nog geheel onbekend, nu de nieuwe aanwinst in menige
achtertuin. Soms zou je willen dat Nederlanders net zo trots zouden
zijn op onze eigen producten en niet alleen op al dat exotische van
veraf. Maar goed, de supermarkten kunnen de proviand voor op en om de
skottelbraai amper aanvoeren. Zij verwachten dankzij het WK 50 miljoen euro
extra te incasseren. Hopelijk ziet ook de boer daar iets van terug, al
is de ervaring helaas anders. Volgende week zal de landbouwcommissie
van het Europees Parlement in het rapport van collega Bové de
Commissie aansporen eindelijk iets aan deze kromme margeverdeling te
doen.
Wat we bij al dat voetbalgeweld en die culinaire excessen nog wel eens
vergeten is dat Nederland en Europa niet alleen tijdens het WK maar al
sinds jaar en dag de belangrijkste agrarische handelspartners zijn voor
Zuid-Afrika. Meer dan de helft van Zuid-Afrika’s agroproducten vinden
hun weg naar de EU, zoals wijn, maïs, sinaasappels, druiven en
rietsuiker. De import vanuit de EU is een stuk kleiner, waardoor de
handelsbalans ruim een miljard euro in de plus staat. Dezelfde trend zien
we trouwens voor het hele continent Afrika, dat dankzij speciale
handelsakkoorden voor de armste landen vrije toegang heeft tot de
Europese markt. De EU is dan ook de grootste importeur van
landbouwproducten uit Afrika.
Toch slagen burgers en (erger nog) politici er keer op keer weer in
te spreken over het ‘fort Europa’ waar producten uit
ontwikkelingslanden geen tot weinig toegang krijgen en dat eigen producten
massaal met exportsubsidies op de wereldmarkt dumpt. Twintig jaar
geleden hadden ze een punt, maar inmiddels loopt Europa voorop in
markttoegang voor de armste landen. Eenzijdig hebben we besloten in
2013 alle exportsteun te stoppen. Zelfs met Obama in het Witte Huis
heeft Amerika dat moedige voorbeeld nog niet durven volgen.
Ik hoop dat deze boodschap ook aankomt bij degenen die braden rond de 'skottel' en verder wens ik iedereen natuurlijk nog veel voetbalplezier toe!