Compassie in De Duif - Main contents

Ik vond het een ontroerende dienst in De Duif gisteren, onder leiding van voorganger Jan Andreae. En ik zag en hoorde achteraf dat meer mensen gegrepen waren - ik voelde een intense en haast stille aandacht.

Omdat het bijna ramadan was had Jan er voor gekozen een thema te maken over wat moslims en christenen bindt. Dat staat natuurlijk dwars op huidige opvattingen dat de islam niet zou passen in ‘onze’ christelijke of westerse cultuur. Jan en ik hadden Mine en Medine Durmaz uitgenodigd om de dienst met ons te dragen, twee moslima’s. En zij hadden met ons een paar koran passages uitgezocht, die ze in het Arabisch en in het Nederlands voordroegen, en ze deden dat prachtig. Er was een mooi religieus lied van Sami Yusuf naast de bekende liederen die vaak in de Duif worden gezongen - vaak van Huub Oosterhuis. Jan zong How fragile we are, van Sting, dat in die omgeving, en met dat thema zo’n andere betekenis kreeg. En Mine en Medine deelden aan iedereen, omdat er cadeautjes horen bij ramadan, een roos uit. Er waren vrienden, naast de oude getrouwe bezoekers van De Duif.

Ik denk dat ik deze dienst niet gauw zal vergeten.

Mijn tekst, ik deed de preek, hier.