Dagboek Kopenhagen/donderdag: emissiehandel - Main contents
Bij een klimaatconferentie wordt er niet alleen onderhandeld, maar er is ook een uitgebreid programma van side-events: die variëren van pure PR-bijeenkomsten van deelnemende landen en onderhandelblokken tot seminars waar VN-organisaties verslag doen van interessante ontwikkelingen. Ik volgde vandaag bijeenkomsten in beide categorieën, waar eenzelfde thema -emissiehandel- aan de orde kwam.
De UNEP is een organisatie van de VN die zich bezig houdt met economische ontwikkeling. Vandaag deden in een minisymposium vier sprekers uit Congo, Brazilië, Nepal en Zuid-Korea verslag van hun nationaal beleid om te komen tot een ‘green economy’. De kern van hun betoog was dat op het moment dat de milieukosten in de prijs verdisconteerd worden een duurzame economie profijtelijker wordt dan de ouderwetse fossiele. Een emissiehandelssysteem voor broeikasgassen (ETS) beoogt die milieukosten te internaliseren, maar desondanks was de Braziliaanse minister van Economische Zaken fel tegen een wereldwijd ETS. Dat heeft te maken met het ingebouwde wantrouwen van ontwikkelingslanden tegen een top-down systeem waar ze geen grip op hebben en dat -naar hun vrees- geregisseerd wordt door het grootkapitaal op Wall Street. Daar klinkt in de oren van een SP-er een zekere ratio in door.
Anderhalf uur later wordt in het paviljoen van de Europese Unie juist de loftrompet gestoken over het ETS. Europa heeft het al, en daar werkt het: “Het is de enige manier om een absoluut plafond te stellen aan de emissies en bedrijven kunnen ervoor kiezen om investeringen in lowcarbon productiemiddelen te doen op de meest efficiënte plek, tegen de laagste kosten.” In VS is er een wetsvoorstel in behandeling waarin een ETS wordt ingevoerd en volgens het Japans parlementslid Okazaki zal ook Japan binnenkort deze weg inslaan.
Maar de Amerikaanse woordvoerder Theodore Roosevelt IV -inderdaad: de achterkleinzoon van- geeft een inkijkje in de publieke opinie in de VS, waaruit blijkt dat de invoering van een ETS nog alles behalve een gelopen koers is. Ook de Amerikaanse kiezer heeft door de economische crisis zijn buik vol van de jongens van het snelle geld. Hoewel Roosevelt concludeert dat ETS economisch verre te prefereren is boven een CO2-tax, is hij allerminst gerust op het resultaat na de eindstemming in het Congres.
In Europa lijkt het handelssysteem, dat tien jaar geleden werd ingevoerd, redelijk aan de verwachtingen te voldoen. In ieder geval wordt de reductiedoelstelling voor de lopende periode gehaald. Maar regelmatig duiken verhalen op over dubieuze praktijken, zoals recent nog over de betrokkenheid van de maffia bij windhandel in certificaten. Het wordt tijd dat dit soort geruchten tot de bodem worden uitgezocht. Emissiehandel moet niet uitdraaien op windhandel.