PvdA kleurt Paars - Main contents
“U draait en u spreekt niet de waarheid”. Met die Jack-de-Vries-mantra ging Jan Peter tijdens de verkiezingscampagne van 2006 Wouter B te lijf. Jack mag dan zelf ook wat last hebben van gedraai met zijn relaties: met zijn analyse inzake het gedraai van de PvdA was niets mis. Zie wat de partij nu weer doet in reactie op de natte scheet van de paarse PvdA-economen Willem Vermeend en Rick van der Ploeg: ze passen hun economische programma aan aan dat van de VVD.
Iedereen met een beetje historisch besef weet dat je de oraties van Willem en Rick met een pondje zout moet nemen. De heren moeten mede rond komen van de omzet uit hun boeken en hebben maar één politieke agenda: hun persoonlijke agenda. Eerder deze week schreef ik over fictie en werkelijkheid rond Publiek Private Samenwerking, een lovebaby van Vermeend en zijn toenmalige baas Gerrit Zalm. Het rekenprogramma Baas van Nederland van Vermeend c.s. lijkt in veel opzichten op het economisch model dat het Centraal Planbureau gebruikt, onder meer voor het doorrekenen van de economische effecten van de verkiezingsprogramma’s. Het heeft dus ook dezelfde beperkingen. Zie bijvoorbeeld de kritiek die de econoom Eduard Bomhoff (later LPF-minister in Balkenende-I) al in 1997 op het CPB-model formuleerde. Persoonlijk herken ik me nog sterker in de recentere kritiek van Arnold Heertje op het beperkt welvaartsbegrip in het economisch denkraam van het CPB.
Het getuigt dan ook van grote angsthazerij en opportunisme om voor dit duo het fundament van je verkiezingsprogramma bij het grof vuil te zetten. Ik ben ook benieuwd wat de PvdA-leden die dat verkiezingsprogramma vastgesteld hebben daarvan vinden.
Het economisch gedraai van de PvdA-top volgt minder dan twee weken na de draai inzake de Nederlandse deelname aan een vredesmissie in Afghanistan. Nadat de PvdA in februari het kabinet niet vallen omdat de optie van een trainingsmissie voor politiemensen onbespreekbaar was, vond lijsttrekker Cohen dat bij nader inzien toch een prima idee, inclusief de nodige flankerende militairen om de Nederlandse opleiders wat rugdekking te geven.
Volg dus de gouden tip van Emile Roemer