Citaat van de dag/afscheidssymposium Jan Marijnissen - Main contents
“Met uw gevoel blijft u altijd in de buurt, met uw verstand komt u verder van huis. (…) Globalisering is het domein van het verstand, het gevoel blijft thuis.”
(Marcel van Dam tijdens het symposium over globalisering ter gelegenheid van het afscheid van Jan Marijnissen als lid van de Tweede Kamer, 24 juni 2010).
Van Dam trad op als sidekick in het hoofdprogramma, waarin Jan Marijnissen Herman Wijffels, Ruud Lubbers, Joris Voorhoeve en Frans Timmermans ondervroeg over hun perceptie van mondiale problemen en de oplossingsrichtingen.
Opvallend was de unanimiteit van de vertegenwoordigers van de drie grote politieke stromingen over de opgave: het grootste probleem waar de wereld zich voor gesteld ziet is het ecologisch probleem: de uitputting van grondstoffen, inclusief fossiele energie en water en het daarmee samenhangend klimaatprobleem. Volgens Wijffels is de ecologische “overshoot” op dit moment 40%: dat is de overmaat aan consumptie ten opzichte van wat op duurzame wijze geproduceerd wordt. Voorhoeve wees op een studie die ongeveer één miljard klimaatvluchtelingen in 2050 voorspelt, als de pogingen om tot een sluitende wereldwijde aanpak te komen zullen falen. Ik roep het al tijden: de PVV zou de grootste pleitbezorger van klimaatbeleid moeten zijn, anders zitten we hier straks met een écht immigratieprobleem.
Opmerkelijk genoeg was de liberaal Voorhoeve van mening dat we een wereldwijde politieke structuur nodig hebben (een soort super-VN) om processen te kunnen sturen op mondiaal niveau. Timmermans denkt dat de oplossing (voorlopig) vooral moet komen van de natiestaat, die over zijn eigen schaduw heen moet stappen. Lubbers en Wijffels bleken meer te geloven in een bottom-up benadering, waarbij maatschappelijke organisaties en bedrijven in eigen huis aan de slag gaan met duurzaamheid. Daarin werden ze bijgevallen door Van Dam in zijn column: “Ik geloof niet dat we het probleem oplossen met nieuwe structuren, we moeten met de mensen beginnen.”
De meester van de oneliner had ook nog een prachtige uitsmijter in petto: “Overlaad politici met schade en schande, zodat ze de wijsheid kunnen verwerven van ex-politici.”
Het mooiste compliment is een compliment dat je aan het denken zet.