Waterschapskantoren: waar gaat het nou eigenlijk om? - Main contents

Altijd leuk: in de komkommertijd een onderzoekje doen, in dit geval naar de bouwlust van de waterschappen. RTL zocht uit dat vijf nieuwe waterschapskantoren maar liefst €166 miljoen kosten. Mariko Peters (GL) sloeg direct aan: “De waterschappen verschuilen zich achter investeringen in duurzaamheid” en “in economisch slechte tijden zijn dit soort investeringen onverantwoord”.

Ik hoop dat Mariko meer verstand heeft van buitenlands beleid, want dit slaat nergens op.

Het is juist prima als overheden bij nieuwbouw en renovatie investeren in duurzaamheid. Een slim duurzaam ontwerp leidt tot lagere onderhouds- en energiekosten en een flexibeler gebouw, dat in de toekomst kan meegroeien met veranderende wensen van de gebruiker. Dan zijn de exploitatiekosten uiteindelijk lager dan bij een goedkoop wegwerpgebouw. Volgens het EIB verdien je de investeringen “pas” terug op een termijn van 10 tot 20 jaar. Daar lijkt me niks mis mee als een gebouw minstens 50, maar meestal langer dan 100 jaar blijft staan.

de nieuwbouw van waterschap Hollands Noorderkwartier in Heerhugowaard

Ook de kritiek dat dit soort investeringen in economisch zwakke tijden onverantwoord zijn raakt kant noch wal. Overheden hebben vanaf 2008 juist bouwprojecten versneld, om daarmee de crisis in de bouw te bestrijden. Dat levert ook nog een financieel voordeel op, want de aannemers zitten nu dringend verlegen om werk, dus de prijzen gaan omlaag.

Wat mij betreft is er maar één argument tegen de bouwdrift van de waterschappen dat hout snijdt: ze weten dat ze onder vuur liggen en wellicht binnenkort opgedoekt worden als zelfstandige bestuurslaag. Dan is het niet chique om te gaan potverteren. Misschien dat Mariko Peters dat ook vond, maar met investeringen in duurzaam bouwen is niks mis.