CIDI probeert Kristallnachtherdenking te torpederen - Main contents
Er worden verwoede pogingen gedaan om de kristallnachtherdenking die door Nederland bekent Kleur opnieuw wordt georganiseerd te torpederen dan wel flink te verzieken. En het CIDI werkt daar zwaar aan mee.
Ik was er twee jaar geleden (hier). Een prachtige kleine herdenking in het donker aan die plek aan de Amstel, een stille groep mensen die er aandachtig bij waren - toen sprak Ed van Thijn, voormalig burgemeester van Amsterdam. Ik ben met Ed samen meerdere keren in het land uitgenodigd om over het toegenomen racisme in Nederland te spreken, en hij vindt het net als ik belangrijk om de herdenking niet alleen te laten gaan over het verleden, maar ook als waarschuwing voor nu.
Vorig jaar was ik er niet bij, maar toen spraken rabbijn Awraham Soetendorp, en Eduard Nazarsky, de directeur van Amnesty, want ook de mensenrechten zijn een issue die op spel staan. Ook Freek Ossel, wethouder, en Yassin el Forkani, jongeren-imam. Uiteraard is het geen toeval dat de herdenking zich kenmerkt door het aan het woord laten van mensen met een verschillende achtergrond - dat is precies waar het om gaat.
Ook toen was de herdenking een doorn in het oog van de organisaties die het alleenrecht op herdenking opeisen, maar dit jaar is er een werkelijke hetze gestart, onder andere door het zwart maken van Mohamed Rabbae en René Danen. Een hele meute van rechtse sites houdt zich daar enthousiast mee bezig. Dan neemt het Parool ook nog zo’n hetzerig stuk over in hun krant, en dan heb je nog een islamofobe malloot die de herdenking wil verzieken door er demonstratief te gaan staan met een Israëlische vlag, en daartoe ook andere mensen oproept. Je kunt de vlag bij hem kopen als je er thuis geen had liggen. En daar doet het CIDI dus ook geestdriftig aan mee, die als doorslaggevend argument heeft dat de aankondiging voor de herdenking op dezelfde pagina stond als een oproep voor een boycotactie tegen Israël. En dat is politiek. En dat mag niet. Maar als het CIDI zich ermee bemoeit, en er met Israëlische vlaggen wordt gezwaaid, dan is dat natuurlijk niet politiek en dat mag wel.
Lees er hier meer over op de weblog van Abu Pessoptimist/Maarten Jan Hijmans, ook van het oude volk, hier.
En een citaat:
Het ziet er naar uit dat het CIDI er wel in zal slagen de herdenking naar de bliksem te helpen. Van tenminste twee mensen weet ik intussen dat ze niet als spreker (of in het andere geval musicus) willen optreden. Van de een weet ik zeker dat het is ‘om hier niet in betrokken te raken’. Van de ander (die via mij was gevraagd) heb ik op zijn minst een vermoeden. Of het dit jaar nog wat wordt is onzeker. Maar dat het volgend jaar dankzij het CIDI van een gebeurtenis die aandacht geeft aan universele mensenrechten, getransformeerd zal zijn in een pro-Israel betoging waar ook de Wilders aanhang zich bij thuis zal voelen, lijkt me meer dan waarschijnlijk.
Omdat mensen er niet in betrokken willen raken.
Op die manier raken we er dus in allemaal in betrokken. Want als we ons niet verzetten, wordt een gebeurtenis die openstond voor iedereen die de herdenking van dit soort zaken nodig vond in het kader van de waakzaamheid voor de mensenrechten, binnen de kortste keren veranderd in een bijeenkomst waar kritisch denkende en linkse mensen niets meer te zoeken hebben.
Je kan natuurlijk denken dat het maar een herdenking is. Dat kan. Maar ik vind het een heel verontrustend teken aan de wand.
Ik deel die verontrusting. Mocht het lukken om de herdenking te torpederen, dan is dat bij mijn weten voor het eerst dat het rechts werkelijk is gelukt om de mensen met andere opvattingen, mensen die staan voor mensenrechten, voor vrijheid voor iedereen ongeacht religie of afkomst, letterlijk de mond te snoeren. Een teken aan de wand. En exact het teken aan de wand waar de herdenking over gaat.