Dag 2 van de tractortoer - Main contents
Initiatiefnemer en eigenaar Klaas vertelde ons hoe zijn bedrijf in elkaar steekt. Bij het bedrijf hoort een vereniging, waar mensen lid van kunnen worden. Leden beslissen mee over de koers van de groentekwekerij. In feite is het dus een democratisch bedrijf. Bij het lidmaatschap hoort ook het recht om zelf je groente te komen oogsten. Terwijl wij rondliepen op de kwekerij kwamen er dan ook veel mensen langs om wat groente te snijden voor het avondmaal. De Nieuwe Ronde betrekt op een hele mooie manier consumenten bij de voedselproductie.
De Nieuwe Ronde was het eerste landbouwbedrijf in Nederland dat op deze manier gerund wordt. Langzaamaan komen er in Nederland meer vergelijkbare initiatieven op. De kwekerij is volledig biologisch. Dit soort initiatieven verdienen alle steun van de politiek. Helaas is de realiteit een andere. Klaas en zijn vereniging krijgen nauwelijks subsidie. Zeker in de opstartfase was een ruimere subsidie wel zeer welkom geweest.
GroenLinks maakt in haar verkiezingsprogramma geld vrij voor de biologische landbouw. Dat is hard nodig. Anders blijven dit soort initiatieven zeldzaam en dat zou eeuwig zonde zijn.
Een foto-impressie (foto’s van Ben Schaap):
Klaas vertelt over De Nieuwe Ronde.
Jaap en Niels lachend aan tafel.
Lara en Niels bij de tractor.
Klaas en Niels groeten elkaar.
Na het bezoek aan De Nieuwe Ronde heb ik koffie gedronken bij studievrienden en vervolgens ben ik met de tractor verder gereden naar Epe. Zeker het eerste deel van die route riep stiekem wat nostalgische herinneringen op. Niet dat ik daar ooit eerder met de tractor gereden heb, maar in mijn Wageningse studentijd heb ik er regelmatig gefietst, gekampeerd en gepicknickt. Soms voor de lol met studievrienden en soms voor een veldpracticum in het kader van mijn studie bos- en natuurbeheer. Vaak vloeiden die twee ook naadloos in elkaar over.
Wat meteen opvalt hier aan de oostrand van de Veluwe is de enorme gastvrijheid. Toen ik onderweg ergens stopte om te eten, werd ik na mijn maaltijd aan de bar verwacht. Ik kreeg koffie aangeboden van de eigenaar en heb heel gezellig zitten kletsen met hem en de andere gasten. Toen ik wegging vond ik het jammer dat ik niet langer kon blijven.
Ook de boer waar ik nu logeer is enorm gastvrij. Ik wilde eerst mijn tentje op gaan zetten, maar hij had nog wel een plaatsje binnen. Ik slaap nu in een lekkere warme ruimte. Het is een deel van de varkensstal, dat is omgebouwd tot een speelhok voor de kinderen en een fietsenstalling. Ik lig dus niet letterlijk tussen de varkens, maar ik hoor de biggen wel aan de andere kant van de muur.
Overigens heeft deze boer niet veel varkens meer. Hij vertelde me hoe al zijn dieren zijn geruimd tijdens de MKZ-crisis. Gezonde dieren wel te verstaan. Zijn bedrijf lag te dicht bij besmette bedrijven. Erg schrijnend. Aangezien hij op dat moment al tegen de 65 liep, zag hij het niet zitten om opnieuw in een volledige veestapel te investeren. Hij heeft nog wel wat varkens, maar dat is vrij kleinschalig. Daarnaast runt hij samen met zijn dochter de kampeerboerderij. Wie nog eens een camping op de Veluwe zoekt, kan ik deze kampeerboerderij van harte aanbevelen.
De grote uitbraken van dierziektes die we de afgelopen jaren gezien hebben, zijn de excessen van de intensieve veehouderij. Ik wil niet beweren dat we zonder vee-industrie geen dierziektes zouden hebben, maar wel in mindere mate. Te veel dieren op een kluitje en doorgefokte landbouwdieren vormen de voedingsbodem, waardoor de dierziektes (MKZ, BSE, Q-koorts, etc.) zo hard om zich heen kunnen grijpen.
De persoonlijke verhalen van boeren, die hun dieren hebben moeten laten ruimen, grijpen me altijd erg aan. Dat moet verschrikkelijk zijn. Alle reden dus om zo snel mogelijk werk te maken van een gezonde landbouwsector. Politici en boeren moeten daarin samen optrekken.
Ik ga nu snel slapen. Morgen staan Wijthmen en Swifterbant op het programma. U hoort nog van mij!