Nawal El Saadawi over de opstand in Egypte - Main contents

Gisteren zag ik haar op het journaal toen er gefilmd werd in Cairo en herkende haar meteen: een vrouw van tachtig met wit haar en felle ogen: Nawal El Saadawi, een vooraanstaande Egyptische feministe die ik al vele jaren geleden voor het eerst ontmoette. Kennelijk wisten de mensen van het journaal niet met wie ze te maken hadden, want haar naam werd niet genoemd.

Hier een interview met haar door Amy Goodman, over de gebeurtenissen van de afgelopen dagen. Dit is een belangrijke opmerking, juist omdat we ook in Nederland door de Israel-aanhangers, populistisch rechts, de EO en andere lui die achter elke boom een islamitische jihadist ontwaren te vaak horen dat deze revolutie op touw is gezet door de Moslimbroederschap: het is niet waar. Israel wil ons laten geloven dat daar allemaal jodenhaters liepen die vooral op de vernietiging van Israel uitzijn. Het is niet waar. Mag Israel (en om goede redenen) bepaald niet geliefd zijn onder de bevolking van Egypte, net zo min als in andere Arabische landen, het ging nu eens niet over Israël. Het ging over een bevolking die bevrijd wil worden van een dictatoriaal regime. En was het opgestookt en aangestoken door de islamisten? Ook niet. Die waren er wel, maar ook voor hen is dit waar het omgaat: vrijheid. Lees of luister naar wat Nawal El Saadawi te zeggen heeft:

Nawal El Saadawi: They are frightening us by the Ikhwan Muslimin . . . they tried for years to tell us that “Who protects us from the fundamentalists, like Khomeini and Iraq? It’s Mubarak.” You know, and this is not true. This revolution, the young people who started the revolution and who are continuing to protect it, they are not political, ordinary young men and women. They don’t belong to the right or the left, or Muslim. There was not a single Islamic religious slogan in the streets. Not one. They were shouting for justice, equality, freedom, and that Mubarak and his regime should go, and we need to change the system and bring people who are honest. Egypt is living in corruption, false elections, oppression of women, of young people, unemployment. So the revolution came. It was too late. This revolution is too late, but anyway, it came.

De foto van Saadawi maakte ik in 2005, toen ze in Nederland was. Zie hier.

PS. Lees net een artikel in Ha’aretz: ayatollah Ali Komeiny heeft een speech gehouden dat de opstand in Egypte geïnspireerd is door de Iraanse revolutie. Zoals wel vaker zie je hier een prachtige kongsie tussen de schijnbaar grootste tegenstanders: Iran mocht willen dat er in Egypte sprake is van een islamistische coup model Iran, en Israël is daar ook reuze blij mee, want dan hebben ze een beter excuus waarom ze tegen democratisering in Egypte zijn, en waarom ze liever dictator Mubarak aanhouden. Zie hier.