Ondertussen in ‘democratie’ Israël (3) - Main contents
(Inwoners van Al-Arakib kijken toe terwijl hun dorp wordt verwoest)
Het Bedoeinendorp Al-Arakib in de Negev is voor de zestiende keer door het Israëlische leger afgebroken. Let wel: de bewoners van Al-Arakib zijn Israëlische staatsburgers die op hun eigen land wonen, maar die door de regering als ‘infiltranten’ worden beschouwd.
Een actiegroep heeft een pagina op Facebook, Solidarity With Al- Arakib
Meer informatie op dit weblog: hier en hier en hier.
En een gedicht van de Palestijnse volksdichter Mahmoud Darwish
Israeli bulldozers alongside the Ministry of the Interior demolished all the houses and tents in the village leaving Palestinian women and children without any shelter in the cold weather.
In one minute, the whole life of a house ends.
The house murdered is also mass murder, even if vacant of its residents. It is a mass grave for the basic elements
needed to construct a building for meaning, or for an insignificant poem in a time
of war.
The house, murdered, is the amputation of things from their relations and
from the names of emotions, and it is tragedy’s need to guide eloquence to
contemplate the life of a thing.
In each thing there’s a being that aches . . . the memory of fingers, of a scent, of an image. And houses get murdered just as their residents get murdered.
Mahmoud Darwish