Kolonistenfamilie gedood in nederzetting - Main contents
(nederzetting Itamar)
In nederzetting Itamar werd het gezin Fogel met messteken vermoord, vader, moeder en drie kinderen. Twee kinderen overleefden omdat ze niet thuis waren. Sinds 2002 hebben er geen moordaanslagen op kolonisten of Israëlische burgers meer plaatsgevonden. De dader(s) zijn nog niet gevonden.
Fayyad (van het Palestijnse Gezag op de Westoever) heeft de daad veroordeeld, en ook de verzetscomités op de Westoever die hun protest tegen de muur principieel geweldloos voeren hebben de moord veroordeeld. Het doden van kinderen is altijd een afschuwelijke misdaad. Tegelijk wijzen zij erop dat de aanval niet in een vacuüm plaatsvond. Niet alleen de dader is verantwoordelijk, ook de Israëlische regering die doorgaat met de bezetting, en de kolonisten de hand boven het hoofd houdt.
Zoals gewoonlijk scheiden de geesten zich weer ogenblikkelijk. Ook al vindt iedereen het doden van kinderen vreselijk, degenen die altijd achter Israël staan hebben het alleen over de moord, en niet over wat daaraan voorafging aan terreur door de kolonisten tegen de Palestijnse inwoners. Zo lees je dat de moord plaatsvond ‘in het vredige Joodse dorpje Itamar’… en dan weet je niet alleen wat er gesuggereerd wordt, maar ook wat er wordt weggelaten. En het is wederom de vraag op welk moment je het verhaal laat beginnen. Lees voor de achtergrond - Itamar is een van de meest fanatieke anti-Palestijnse nederzettingen - Abu Pessoptimist: hier.
Zoals het ook voorspelbaar is dat er meteen wordt gesuggereerd dat de Palestijnen in Gaza nu feestvieren. Iemand beweert dat er in Rafah op straat snoep is uitgedeeld, en zonder dat daar verder navraag naar is of bronnen worden genoemd kakelt iedereen dat na - kijk bij Clara Legêne die geprobeerd heeft na te gaan waar dat verhaal vandaan komt. Hier.
Tekst van de verzetscomités:
Palestinian Popular Committees Against the Wall and Israeli Settlements express their deep sadness and sorrow concerning the killing incident in the Itamar colonial settlement. The Popular Committees view the killing incidence as a part of the escalation generated and mobilized by the policies and actions of the Israeli occupation. These policies created the circumstances for committing these heinous actions. Therefore, we believe that the Israeli government bears full responsibility for the occupation and its consequences. The Popular Committees are committed to nonviolence and civil disobedience in our struggle to end the Israeli occupation. Though the crime was committed on colonized land, we see the killing of children as a despicable crime regardless of their nationality, gender, color, race or religion.
Israël heeft wel een antwoord op de moord: als straf voor alle Palestijnen - in Israël zijn ze dol op collectieve straffen - worden er weer 500 nieuwe huizen voor kolonisten gebouwd op de Westoever (hier). Dat nadat er net een heel klein beetje werd geprobeerd om een aantal van de illegale ‘outposts’ op te ruimen. (Alle nederzettingen zijn illegaal, maar sommige zijn dat zelfs ook volgens de Israëlische rechtbank.) De kolonisten, die er niet van houden wanneer ze door het leger worden tegengewerkt, reageerden met de al bekende techniek: laat de Palestijnen de rekening betalen. Dus trokken ze eropuit om een pogrom in de Palestijnse dorpen op te zetten: huizen in de fik, auto’s vernield. Ook dat hoort bij de voorgeschiedenis van de moord.
Vanwege tijdgebrek is de reactiemogelijkheid hier uitgeschakeld. Of ik Abu Pessoptimist daarmee een plezier doe weet ik niet, maar op zijn (hierboven vermelde) artikel kan wel gereageerd worden.