Het Midden-Oosten, de toekomst van Europa en een boeiende taxirit - Main contents

Precies veertig jaar geleden werd door de zesdaagse oorlog voorkomen dat de Arabische landen de staat Israël een dodelijke klap zouden bezorgen. De gevolgen daarvan zijn tot de op de dag van vandaag voelbaar, zo bleek uit het debat dat we vandaag met minister Verhagen van Buitenlandse Zaken voerden over de situatie in het Midden-Oosten. Stuitend hoe linkse partijen altijd weer Israël in de beklaagdenbank plaatsen. Onthutsend dat iemand als oud-premier Van Agt zich daarvoor ook leent! Het is volstrekt in strijd met de werkelijkheid Israël als agressor af te schilderen. Het tegendeel is het geval. Israël heeft het volste recht, ja zelfs de plicht om zijn continu bedreigde bevolking te beschermen tegen terroristische groeperingen en staten die Israël van de kaart willen vegen.

Aan het eind van de middag reis ik naar Eindhoven, waar de Tweede Kamer een inspraakbijeenkomst heeft georganiseerd over de toekomst van Europa. De opkomst is hoog. Meer dan 150 mensen wonen de avond bij. Het valt me op dat er in het algemeen op nuchtere en zakelijke wijze wordt gediscussieerd over een slagvaardiger, democratischer, bescheidener Europa. Het is een pittig programma - van zeven tot tien uur wordt er ononderbroken gediscussieerd. Even napraten hoort er natuurlijk ook bij.

Om elf uur stap ik welgemoed weer in de trein naar Den Haag. Drie kwartier later krijg ik te horen dat de trein door een aanrijding niet verder gaat dan Breda. Ik besluit maar niet te wachten op de aangekondigde bussen, maar verder te gaan met de taxi. Dat levert zowaar nog een interessant gesprek op met taxi-chauffeur Roberto. Hij veert op als ter sprake komt dat mijn vrouw Marlies en ik twee kinderen uit Colombia hebben geadopteerd.

Hijzelf blijkt 26 jaar geleden ook uit Colombia geadopteerd, en eveneens uit de hoofdstad Bogota afkomstig. Ik vertel hem wat over de vier keer die ik in de afgelopen jaren in deze miljoenenstad ben geweest. Tegen kwart over één ben ik weer terug in de Residentie. Gelukkig is het nogal rustig op dit uur, zodat ik de terugrit naar Benthuizen vervolgens heel wat sneller doe dan de heenreis zo’n 16 uur geleden…..