Week vol met tegenstrijdigheden - Main contents

Wat een week. Direct maandag al de Eerste Kamerverkiezingen door de 566 Statenleden die ons land rijk is. De ChristenUnie kreeg twee zetels in de nieuwe Eerste Kamer. Roel Kuiper en Peter Ester zullen die plaatsen gaan innemen. Alle vertrouwen in deze beide mannen. Jammer dat Simone Kennedy er niet bij kon aanschuiven. Helaas, helaas ging de 3e zetel aan ons voorbij. De reden daarvoor is inmiddels al genoeg in de media uitgemeten. We waren helaas afhankelijk van een andere partij die voor het eerst in haar bestaan een Statenlid anders liet stemmen. Dat anders was helaas niet ChristenUnie. Ik betreur het, maar accepteer dit als een politiek gegeven. Iedereen gaat uiteindelijk over zijn eigen stem(men). De uitkomst daarvan heb je maar te accepteren.

Jammer dat de dagen na de verkiezing vooral in het teken stond van deze scheiding der geesten. Op die manier kreeg het wel een erg grote omvang. Het maakte in ieder geval duidelijk dat er veel emoties waren losgemaakt. En als er sprake is van het tonen van emoties, betekent dit dat de mensen veel gevoel en betrokkenheid bij het gebeuren hebben. Dat is altijd beter dan apathie en desinteresse. Ja, ja, ik blijf altijd de zonzijde van het leven zoeken. Kost soms wat moeite, maar toch.

Het kabinet heeft overigens met deze uitslag geen meerderheid in de Senaat. Dat zal betekenen dat men voortdurend met de pet langs anderen fracties zal moeten. Ik vermoed dat onze premier met de winkelwagen van het kabinet dat breed zal oppakken. Ook voor hem is het niet goed om maar van een enkele partij afhankelijk te zijn. Dit zal in ieder geval moeten betekenen dat de wensen van niet coalitie- en gedoogpartners in de Tweede Kamer door de premier en zijn kabinet serieus gewogen en waar mogelijk ook meegenomen moeten worden. Aan onze houding naar het kabinet zal niets veranderen. We zullen dit kabinet vanuit ons programma blijven benaderen en beoordelen.

Bijzonder was uiteraard deze week het bericht van het oppakken van Slako Mladic. Dat was echt heel erg goed nieuws. Al vanaf 1995 staat er in Scheveningen een cel voor hem klaar. Als alles meezit kan hij daar volgende week in opgesloten worden en kan de de (lange) procedure van een eerlijke berechting beginnen. Gerechtigheid, stond er deze week met vette letters op de voorpagina van de Telegraaf. Zo voelt dat wel. Ga ervan uit dat t.z.t. de rechters ook echt recht zullen spreken. Dat is - afgaande op de aanklachten - bij deze man meer dan nodig.

Deze week zelf nog circa 5000 demonsterende militairen toegesproken. Een bijzondere ervaring. Het blijft bizar dat juist een coalitie in deze samenstelling zo ongehoord veel op defensie wil bezuinigen. Alhoewel, in 2003 was het dezelfde coalitie die toen ook al ca 600 miljoen bezuinigde op defensie. Afgaande op het gefluit en boegeroep in de richting van de vertegenwoordigers van VVD en CDA kreeg ik donderdag wel de indruk dat de militairen het inmiddels wel in de gaten hebben. Hun bijdragen werden in ieder geval niet echt gewaardeerd.

In dat opzicht stonden Kees van der Staaij en ik er anders voor. In het parlement zijn wij de fractievoorzitters die als enige zich verzetten tegen deze bezuinigingen. Ik accepteer overigens met de ChristenUnie het bedrag van ca 400 miljoen dat ivm een overschrijding op de eigen begroting moet worden opgevangen, maar dat is iets anders dan daar nog eens 600 miljoen boven op te doen. En het kan nog meer gaan worden. Een motie van de ChristenUnie om dat in ieder geval te voorkomen werd afgelopen dinsdag alleen gesteund door de SGP. Al met al een veeg teken. We zullen zien wat het gaat worden.

Deze week nog een uitgebreid debat over de tracéwet gehad. Een belangrijke wet ivm de te volgen procedures bij het aanleggen van rijkswegen en spoorverbindingen. Ik heb met amendementen een poging gedaan posities en rechten scherp in de wet vast te leggen. Zowel van het parlement als van burgers. Helaas veegde minister Schultz alles met weinig onderbouwing van tafel. Komende dinsdag spreken we er verder over. Zou het jammer vinden als men ons min of meer dwingt tegen deze wet te stemmen. Maar als het niet anders is, zullen we dat wel doen.

Er was deze week nog meer te doen. Heb voor het eerst sinds tijden weer een veiligheidsdebat gedaan. Als nieuwe portefeuillehouder veiligheid heb ik aan het overleg over de brandweer met minister Opstelten meegedaan. Als ChristenUnie maken we ons zorgen over de situatie bij de brandweer. Met name het vasthouden van de vrijwilligers (80% van het brandweercorps) staat onder druk. Ook hebben wij grote twijfels over de experimenten die lopen om het aantal brandweerlieden op de wagen terug te brengen van 6 naar 4. Minister Opstelten sprak sussende woorden. En hij kreeg steun van een grote meerderheid uit de Tweede Kamer. We blijven het volgen.

Ook deze week nog op verzoek van de ChristenUnie een overleg over de Nederlandse visserij. Ook deze sector staat onder zware druk. Men zal veel zelf moeten opvangen, maar de overheid kan her en der wel een steuntje in de rug geven. Bv door verduurzaming/innovatie te stimuleren, onnodige regels te schrappen, garantiestellingen en door banken op hun verantwoordelijkheid aan te spreken. Staatssecretaris Bleker kan met een aantal toezeggingen. Het overleg dat maar een uur duurde had dus een hoog rendement. Fijn om daar een bijdrage aan te leveren.

Vrijdag is er weer een nieuwe publicatie van ons WI verschenen. Deze keer over duurzaamheid. Ik ben zelf niet bij de presentatie geweest, maar begreep dat het een prachtige en zeer informatieve bijeenkomst was. Zelf zeilde ik vrijdagmiddag op het IJsselmeer. Een reunie van het ZOA-gezelschap waarmee ik in januari naar Ethiopië ben geweest. Ik ben halverwege de reis (op Urk) op de boot gestapt en heb genoten van de tocht met windkracht 6 naar Lemmer. Even uitwaaien. Dat kon ik na een heftig weekje wel gebruiken.