Zomerblog - Main contents

Over onder meer één jaar Rutte, de SGP, Den Haag, het zomerreces en Poëzie op pootjes.

Reces?

Sinds vorige week is de Tweede Kamer met reces. Dat klinkt als vakantie. Maar dat is het niet. Althans, niet de hele periode. Zo heb ik inmiddels een aardig programma. Vergaderingen van de Raad van Toezicht van de Koninklijke Schouwburg, het bestuur van de Sportbank en van de VBM Businessclub. Maar dat zijn slechts hobby’s. Hobby’s waarvan je trouwens ook wel wat opsteekt voor het werk in de Tweede Kamer. Verder ga ik werkbezoeken afleggen/stage lopen bij Schroeder van der Kolk/Kringloopwinkels en in het stadsdeel Escamp (sociaal raadslieden, burgerzaken, pandenproject, politie, enzovoort). Ook ga ik op bezoek bij de Buurt Interventie Teams in Escamp. Voor deze week en in augustus staan alweer tientallen afspraken in de agenda, onder meer in verband met mijn functie als ‘burgemeesterslobbyist’.

Deze week moeten er nog twee inbrengen worden geleverd, een voor het wetsvoorstel tot samenvoeging van Bussum, Weesp, Naarden en Muiden en een over de voorgenomen herindeling van de Krimpenerwaard en Goeree-Overflakkee. Ten slotte bereid ik me dit reces voor op belangrijke wetten die ik in het najaar mag behandelen, namelijk de wet op de topinkomens in de publieke sector en de wet op de financiering van politieke partijen.

SGP

Afgelopen week onder meer bezig geweest met de veroordeling door de Hoge Raad van de Nederlandse Staat. Het Vrouwenverdrag van de VN dwingt Nederland om maatregelen te treffen die ertoe leiden dat de SGP vrouwen niet langer uitsluit van het passief kiesrecht. De SGP beweert enerzijds dat zij vrouwen formeel daarvan niet uitsluit, maar anderzijds dat alleen mensen door hen verkiesbaar worden gesteld die onderschrijven dat vrouwen uitgesloten zijn van het regeerambt. Minister Donner meent de uitspraak van de Hoge Raad te hebben uitgevoerd door de SGP naar de formele belemmeringen te vragen en wacht verder het beroep van de SGP bij het Europese Hof af.

Ben benieuwd hoe PVV/VVD gereageerd zouden hebben als het de SIP (Staatkundige Islamitische Partij) was geweest die op een dergelijke wijze vrouwen discrimineerde. Intussen is het ook vreemd dat SGP-politici in heel Nederland stemmen op of steun verlenen aan tientallen, zo niet honderden vrouwelijke burgemeesters, wethouders, gedeputeerden en ministers. Vrouwen komt blijkbaar toch wel het regeerambt toe, behalve als het ‘eigen SGP-vrouwen’ zijn?

Eén jaar Rutte

Nee, nog geen jaar, maar wel bijna een heel politiek seizoen. In de media wordt met enige bewondering gesproken over deze coalitie. Dit heeft vooral te maken met het optreden van Rutte, de ogenschijnlijke rust binnen de coalitie en de redelijke peilingen voor twee van de drie coalitiepartners. Maar dat is het dan ook wel zo ongeveer. Het beleid deugt voor geen meter. De achttien miljard aan bezuinigingen wordt bijna geheel neergelegd bij de kwetsbaren (gehandicapten, zorgleerlingen, werklozen) en het kwetsbare (cultuur, ontwikkelingssamenwerking en natuur). Nederland verliest in het buitenland snel z’n goede naam, wat op termijn bedreigend kan zijn voor onze economie. Migranten en migrantenkinderen worden met wantrouwen (onder meer wegens hun geloof of ideologie volgens de PVV) bejegend in plaats van met vertrouwen: niet erg uitnodigend om echt mee te gaan doen in onze samenleving. En het kabinet schetst geen perspectief in de onzekere toekomst van vergrijzing en de klimaat- , energie- en grondstoffencrises.

In de oppositie zullen we komend jaar laten zien dat er wel eerlijk bezuinigd kan worden, dat Nederland baat heeft bij een sterke internationale positie, dat iedereen in Nederland een eerlijke kans verdient ongeacht z’n afkomst of religie en dat hervormingen met het oog op duurzame overheidsfinanciën en een duurzame wereld wel degelijk mogelijk zijn.

Morgenstond

Onlangs met Marnix Norder op pad geweest in Morgenstond, in het bijzonder naar het nieuwe stadskantoor aan de Leyweg, de nieuwe bibliotheek en het theater Dakota aan de Zuidlarenstraat. Morgenstond, althans het gedeelte tussen de Leyweg en de Dedemsvaartweg, is ingrijpend vernieuwd: een plaatje. Het stadskantoor met circa duizend ambtenaren betekent een geweldige impuls voor het winkelcentrum aan de Leyweg, maar ook voor het midden- en kleinbedrijf, dat dienstverlenend kan zijn voor dit stadskantoor. De bieb en vooral theater Dakota voorzien in de culturele behoefte van stadsdeel Escamp, van film tot toneel en van muziek tot beeldende kunst. Nu maar hopen dat de bezuinigingen op de cultuur hier geen streep door de rekening halen.

Hoe gaat het eigenlijk met Den Haag?

Zoals overal stagneert de woningmarkt en staan er honderdduizenden vierkante meters kantoorruimte leeg (wat gebeurt er met de voormalige ministeries van BZK en Justitie?). Plannen voor de Binckhorst zijn op een laag pitje gezet. Vroondaal en de Westlandse Zoom zijn niet zo geliefd onder potentiële villabewoners als ooit werd gedacht. Festivals gaan niet door. De cultuur krijgt rake klappen. Steeds meer mensen zijn aangewezen op voedselbanken. Kwetsbare mensen krijgen minder kans op de arbeidsmarkt.

Tot zover het slechte nieuws. Aan de positieve kant van de balans: de toenemende betekenis van het Strafhof, de start van The Hague Institute for Global Justice, de uitbouw van Campus Den Haag van de Universiteit Leiden, de ambitie Den Haag Culturele Hoofdstad 2018, de verbreding van het strand en de ontwikkeling van beach- en watersport, de overeenstemming over de aanpak van de Haagse Markt, de in het algemeen geslaagde Vinex-wijken, het succes van de binnenstad, het succes van de duizenden Haagse migrantenkinderen op de Haagse Hogeschool en de Mondriaan en last but not least ADO Den Haag.

Voor de Haagse PvdA lijkt het me duidelijk: strijd tegen armoede, voor meedoen, voor werk, voor betaalbare woningen in aantrekkelijke buurten, voor positieve integratie en voor een positief cultureel en sportief klimaat. Intussen ben ik trots als een aap op mijn stad, waarin bijna 300.000 mensen met al hun verschillen in een zonovergoten Zuiderpark een uiterst vreedzaam en gezellig Parkpop beleven.

Poëzie op pootjes

Wegens ziekte niet kunnen optreden met mijn gedicht ‘Een leven in Den Haag’. Daarom maar hier apart gepubliceerd.

Een leven in Den Haag

Als kind op ‘t Scheveningse strand

rug en benen vreselijk verbrand

boterhammen met zoet en zand

Als jongen in Bouwlust op straat

spelen, voetballen tot heel laat

nu noemt men dat een onverlaat

Als tiener door de hele stad,

met de Kreidler onder m’n gat

een beetje voor galg en rad

Als adolescent in Eénnegentwee

die in De Laan een jointje dee

soms een vriendinnetje mee

Als minnaar, echtgenoot naar de stad

theater, terras, een zak patat

filmhuis, festival, altijd wat

Als pappa in de bosjes van Pex

voortdurend perplex

prachtige zoon, heel relax

Als zoon bij het graf

in Loosduinen, het leven is af

wat hij niet allemaal gaf

Als vijftiger in de Appelstraat

waar iedereen iedereen met rust laat

maar af en toe een barbecue braat

Als grijsaard? Wie weet waar

Kijkduin, Centrum, hier of daar

altijd Den Haag, zonder mits of maar

Pierre Heijnen

3 april 2011