Ultieme vorm van solidariteit - Main contents
De heren Brinkhorst en Smits betoogden hier dat de aanpak van de schuldencrisis in sommige lidstaten van de Europese Unie dient te bestaan uit een Europese aanpak gebaseerd op budgetdiscipline, die volgens hen door de gemaakte afspraken met Griekenland is gegarandeerd, en solidariteit via het uitgeven van eurobonds (FD 15 juli). Dat is de wereld op zijn kop en ook nog eens in de verkeerde volgorde.
De solidariteit is reeds tot uitdrukking gebracht sinds de Griekse toetreding tot de gemeenschap op 1 januari 1981.
Miljarden euro’s zijn via de structuur- en cohesiefondsen naar Griekenland gesluisd. Miljarden aan goedkope leningen zijn via de Europese Investeringsbank (EIB) verstrekt en ten slotte mochten de Grieken een boterzachte drachme inruilen voor een waardevaste euro, wat miljardenbesparing op de financiering van de staatsschuld betekende.
Het is navrant te moeten vaststellen dat deze steun, niet in de laatste plaats opgebracht door de Nederlandse belastingbetaler, volstrekt verkeerd is ingezet of via regelrechte fraude is verdampt.
De huidige crisis is daarom een vertrouwenscrisis. Door vervalsing van statistieken, het consequent niet-nakomen van afspraken en het voortdurend met de mantel der liefde toedekken van wangedrag twijfelt de financiële markt terecht aan de soliditeit van afspraken. Het zal lang duren dit vertrouwen te herstellen.
Noodgedwongen zal Europa zich hervormen omdat zich anders een financiële, economische en politieke meltdown zal voordoen.
Dat betekent dat lidstaten en instellingen van de Unie hard voor zichzelf én hard voor elkaar moeten zijn. Dat betekent nakoming van het stabiliteitspact in handen van de Europese Commissie leggen op basis van aangescherpte afspraken en automatische sancties. Dat betekent handhaving financiële nullijn voor de begroting 2012 en de meerjarenbegroting 2014-2020 plus verregaande hervormingen. Meer nadruk op energie, innovatie en concurrentie, minder subsidies en meer vrijheden. Geen loopgravenoorlog tussen de lidstaten en de Unie, maar eensgezind, krachtdadig en snel beslissen.
Wanneer overtuigende resultaten worden geboekt, zal het vertrouwen geleidelijk terugkeren en komen de financiële markten tot rust. Niet eerder. Nakomen van afspraken is de ultieme vorm van solidariteit; dat wordt nu van alle lidstaten verwacht. Eurobonds kunnen nooit het begin van de terugkeer van vertrouwen zijn, hoogstens het resultaat van het consequent nakomen van aangegane verplichtingen.
Hans van Baalen, leider van de VVD in het Europees Parlement