Column Hans Wiegel: Daadkracht en vertrouwen II - Main contents

Twee weken geleden schreef ik over het gebrek aan daadkracht van de politieke leiders in Europa om de financiële problemen, waar een aantal van de lidstaten in terecht gekomen is, aan te pakken. Het vertrouwen in die politieke leiders is zo gedaald.

Ook de Nederlandse regering - hoe gering haar invloed ook is - heeft steken laten vallen. U ziet de weerslag daarvan in de peilingen. Was al eerder de doorzichtige en nietszeggende actie van president Sarkozy van Frankrijk en kanselier Merkel, twee keer per jaar een top te organiseren onder ‘president’ Van Rompuy, neergesabeld door VVD-Europarlementariër Van Baalen, vorige week deed de gepokte en gemazelde Luxemburgse premier dat nog eens dunnetjes over.

‘Twee keer per jaar: oef, daar zal de wereld paf van staan’, zei premier Juncker tijdens een sessie van het Europese parlement. Dat Juncker één van de politieke leiders in Europa is die collectief zo weinig echt leiderschap tonen, laat ik daar.

Van echte paniek van de beleggers was overigens na de eerste koersval van de afgelopen weken geen sprake. Maar het vertrouwen dat de regeringsleiders in Europa de crisis weten te beheersen, zakt nu steeds verder weg. Laten zij steun putten uit de kalme aanpak van de scheidende president van de Europese Centrale Bank, Trichet. Die heeft de afgelopen hectische maanden het roer in zijn vaste handen genomen. Terecht is hij door het Europees parlement daar om geprezen.

De lijn voor de komende tijd moet zijn: het handhaven van de eerder in Europa genomen besluiten. Landen die zich daar niet aan zouden houden en hun tekorten groter zouden maken dan was vastgelegd, zouden worden aangepakt. Dat is toen niet gebeurd. Juist Duitsland en Frankrijk lapten eerder die besluiten aan hun laars. Oud-minister Zalm sprak zondag in Buitenhofklare taal. Geen opzichtige, luchtverplaatsende, acties dus. Gewoon uitvoeren wat is afgesproken.

Daadkracht dus. Dat schept het zo nodige vertrouwen.