Compassie werkt alleen als je het meent - Main contents

Ingezonden opiniebijdrage in Trouw, 04.11.2011

Het CDA-congres probeerde vruchteloos de Kamerfractie te bewegen tot een echte oplossing voor jonge asielzoekers als Mauro. Op datzelfde congres presenteerde Jacobine Geel nieuwe woorden om de identiteit van de partij terug te vinden. Opvallend kernwoord daarin: compassie.

Een mooi woord, al zullen weinig mensen begrijpen wat de relatie is tussen compassie en de keuzes van het CDA. De enorme spanning binnen de partij hangt onder meer samen met de vraag wat er over is van het christelijk-sociale gezicht. Misschien helpt zo’n nieuw woord.

Compassie betekent in de eerste plaats het besef dat wij verbonden zijn met de helemensheid en de hele aarde. Het buitensluiten van anderen of problemen elders is geen oplossing. Compassie betekent ook dat je bereid bent je te laten raken door de ander. Dat wil zeggen dat je de ander nooit als geval, casus of statistiek ziet, maar als medemens die je principieel even veel goeds wenst als je

zelf ontvangen hebt. Tot slot betekent compassie dat je de verantwoordelijkheid neemt om dat te doen of te laten wat nodig is om de ander ook dezelfde kansen te geven.

Vanuit deze houding kun je politieke keuzes maken. Over ontwikkelingssamenwerking bijvoorbeeld. Daar moet je dus niet op bezuinigen,

al kun je wel kijken naar de effectiviteit. Over asielbeleid. Zeg niet dat niemand kan worden teruggestuurd, maar stel wel de vraag wat voor deze mensen zelf goed is. Compassie leidt dan niet direct tot een politiek programma, maar fungeert als toetssteen voor beleid.

Maar het ergste is wanneer een woord als compassie de vlag moet worden op een beleid dat daar haaks op staat. Kies dan liever een ander woord. Of beter nog: kies een ander beleid. Met meer compassie.

Compassie werkt alleen als je het meent.