Annie Roos - Main contents

In januari 2010, bijna twee jaar geleden, zong ik samen met Annie Roos het refrein van de Internationale. Ik bezocht haar ter gelegenheid van haar 103de verjaardag. ‘Gewoon volhouden, niet verzaken’ zo zei ze me toen. Sinds die ontmoeting heb ik vaak aan Annie gedacht. Vrijdag 11 november overleed Annie op 104-jarige leeftijd. Ze was ons oudste lid.

Gebeurtenissen die wij slechts kennen uit geschiedenisboeken heeft Annie echt meegemaakt. Ze werd geboren in 1907, toen Oostenrijk-Hongarije nog bestond en Rusland werd geleid door een tsaar. Algemeen kiesrecht was er niet, en het zou tot 1918 duren voordat Suze Groeneweg als eerste vrouw tot de Tweede Kamer toetrad. Van de AOW en de WW had nog niemand gehoord.

Op 7 januari 1938, de dag van haar 31ste verjaardag, werd Annie lid van onze voorganger de SDAP. Tot haar dood, bijna 74 jaar lang, bleef ze ons trouw. Begin dit jaar ontving Annie de bronzen Willem Drees-penning ter ere van haar 65-jarig lidmaatschap van de PvdA.

Mensen als Annie Roos doen ons herinneren waarvoor we staan. Haar leven stond in het teken van de sociaaldemocratie. Trots bleef ze haar idealen uitdragen, met haar enorme levenservaring als onverwoestbaar fundament. ‘We mogen wel weer wat meer de barricaden op, nog beter laten zien waar we voor staan’, zo luidde het advies dat ze me destijds gaf. En ze heeft gelijk. De trots en de strijdbaarheid die kenmerkend waren voor Annie moeten we blijven uitdragen. We mogen trots zijn op onze partij en onze idealen, en we moeten nog strijdbaarder in verzet gaan tegen onrechtvaardigheid en ongelijkheid.

Daar is in deze tijd alle reden toe. Nu het meest rechtse kabinet ooit aan de touwtjes trekt, is het motto ‘Gewoon volhouden, niet verzaken’ voor ons des te meer van toepassing.

In de komende jaren zal de ongelijkheid tussen arm en rijk en tussen ziek en gezond alleen maar toenemen. Ik vind dit onverteerbaar. Het is aan ons om voorop te gaan in de strijd om deze ongelijkheidgroei te stoppen. Als we er samen de schouders onder zetten, dan ben ik ervan overtuigd dat we het tij kunnen keren.

'Gewoon volhouden, niet verzaken.' En zo is het.

Vandaag wordt in Leusden afscheid genomen van Annie.