Eickhout (GroenLinks): Europa redt klimaatakkoord, maar niet het klimaat - Main contents
De zeventiende klimaattop van de Verenigde Naties is na een recordlange vergadermarathon tot overeenstemming gekomen. De 194 deelnemers kwamen route en tijdpad voor een bindend klimaatakkoord overeen dat na 2020 in werking treedt. Ondertussen zal het Kyoto-protocol verlengd worden tot die tijd. GroenLinks-Europarlementariër Bas Eickhout i zit namens de Groenen in de Europese delegatie op de klimaattop. Hij is te spreken over de rol van eurocommissaris i Hedegaard i (Klimaat) die met een vlammende speech een diepe impasse wist recht te trekken, maar stelt vast dat het onvoldoende is om klimaatverandering tijdig tegen te gaan.
“Met de overeenstemming over een toekomstig af te sluiten wereldwijd klimaatakkoord is een belangrijke mijlpaal gehaald,” aldus Eickhout.
“We hebben veel tijd verloren door het debacle in Kopenhagen. De uitdaging wordt nu of het akkoord in 2020 voldoende zal zijn om klimaatverandering tegen te gaan. De wetenschap zegt dat dat niet het geval is.”
De problemen in de onderhandelingen lagen met name rond het tijdspad en of de doelen juridisch bindend zouden worden. Met veel kunst en vliegwerk heeft Hedegaard de dwarsliggers achter een afspraak gekregen die weliswaar bindend lijkt, maar pas in 2020 in werking treedt. “Terwijl Tuvalu onder de zeespiegel dreigt te verdwijnen, droogterecords in de Hoorn van Afrika gebroken worden en de Verenigde Staten een toename zien van extreem weer met enorme schade, laten sommige landen het belang van de grote industrie zwaarder wegen,” aldus Eickhout.
In 2007 werd de route naar Kopenhagen vastgesteld: de wetenschap berekende toen dat de urgentie zo groot was dat daar - in 2009 - een akkoord moest worden gesloten om het tij te keren. Dat mislukte. In Durban is nu een route voor een akkoord voor pas over 8 jaar.
Naast klimaattoppen moeten er dus ook andere manieren gevonden worden om klimaatacties aan te moedigen. Daar waar eerst de industrie tegenover milieu stond zijn er nu meerdere sectoren in die industrie die banen creëren in de groene economie. Deze sectoren worden genegeerd door politici die zich blind staren op slechts een sector van de industrie: de antieke sector van Tata en Shell.
Eickhout: “Ik zie in Durban bedrijven als Elsevier, Philips en Unilever inzetten op de groene economie. De besluitvorming van de politiek is echter tergend langzaam. De bedrijven zien kansen, maar de politiek laat hen in de steek. De economische crisis zou politici de ogen moeten openen, maar doet juist veel van hen krampachtig vasthouden aan wat ze nu hebben.”
Lees het liveblog van onze mensen in Durban terug
Lees het laatste nieuws over de klimaattop in Durban in ons dossier Klimaat.