Minister financiën vangt per 3MW windturbine netto zes ton per jaar - Main contents
Volgens premier Mark Rutte draaien windmolens op subsidie. Volgens Ruben Berendts van Blue Bear Energy zijn ze een melkkoe van de minister van financiën. Ik sprak vanmiddag met Berendts over een project langs het Amsterdam-Rijnkanaal in de buurt van de Goyerbrug (gemeente Houten).
Berendts maakt de volgende rekensom. Windenergieprojecten op land produceren stroom tegen een kostprijs van ca €0,09/kWh (ter vergelijking: de consumentenprijs van elektriciteit is ca. €0,23/kWh). Vuile stroom kost ca €0,06/kWh. De maximale SDE-subsidie (Subsidieregeling Duurzame Energie) bedraagt dan €0,03/kWh. Maar voor iedere kWh geproduceerde groene stroom die geleverd wordt aan kleinverbruikers vangt de minister van Financiën €0,112 aan energiebelasting. Netto levert windenergie de schatkist dus €0,08/kWh op. Een 3 megawatt molen -het type dat Blue Bear wil neerzetten- produceert per ja gemiddeld 8.300.000 kWh stroom, na aftrek van de SDE-subsidie resteert er een belastingopbrengst van €664.000. Per jaar. Per molen. Vraag van Berendts aan de MP: hoezo draaien windmolens op subsidie?
Nog iets over de historie. In de memorie van toelichting bij de wet op de regulerende energiebelasting (kamerstuk 24250-2) staat letterlijk: “De regulerende energiebelasting speelt een belangrijke rol in de strategie voor de benadering van doelgroepen met het oog op het verminderen van de CO2-uitstoot en het bevorderen van energiebesparing. In de tweede plaats speelt de regulerende energiebelasting een belangrijke rol voor de stimulering van duurzame energiebronnen.” De eerste jaren na de invoering van de energiebelasting was duurzame energie vrijgesteld van belasting, wat ook logisch was bezien vanuit de doelstelling van de wet.
Volgens Berendts is de vrijstelling later geschrapt, vanwege harmonisatie met Europese regelgeving. Bij die gelegenheid is als compensatie de MEP ingevoerd: de voorganger van de SDE-subsidie. Maar per saldo betalen de producenten van duurzame energie dus, zelfs na de “compensatie” in de vorm van SDE, heel veel belasting aan de overheid. Dat staat haaks op de doelstellingen van de wet op de regulerende energiebelasting.
Hoe lang blijft die schandalige praktijk nog bestaan? Vorige maand hebben Diederik Samsom en ik bij het wetgevingsoverleg energie nog een poging gedaan om het probleem op te lossen. Helaas: VVD, CDA en PVV staken daar een stokje voor.
Blue Bear heeft overigens een interessant concept ontwikkeld om de aantrekkelijkheid van windprojecten voor omwonenden te verbeteren. Bewoners van verspreide bebouwing (de kern van t Goy ligt op >2km) binnen 500m van een turbine krijgen gratis stroom (obv een verbruik van 3250kWh/jaar). Bij een grotere afstand loopt dit geleidelijk af naar 25% op 1,5km.
Ook kunnen bewoners binnen een straal van 1,5km financieel deelnemen in het project in de vorm van obligaties met een rentevergoeding van 7,25% (een procent meer dan de standaardvergoeding). Tenslotte neemt de ontwikkelaar alle planschade voor zijn rekening, inclusief de 1,2% waardevermindering die volgens de wet op de ruimtelijke ordening “eigen risico” voor de gedupeerde is.
Ik was vorige maand op een discussieavond in Gieterveen, waar veel omwonenden klaagden dat de lusten van een megawindproject Drentse Monden terecht komen bij een klein aantal boeren, terwijl de rest van de bevolking vooral zit opgescheept met de lasten. Wat mij betreft moeten alle windprojecten eerst getoetst worden aan eisen van geluid, externe veiligheid, slagschaduw en ruimtelijke inpassing. Maar ook bij projecten die aan alle zorgvuldigheidseisen voldoen is het belangrijk dat de windmolens ook voor de omwonenden wat opleveren. Gratis stroom en een aantrekkelijke participatieregeling kunnen lusten en lasten dan beter in balans brengen.